RAYUAN DAN KUASA-KUASA KHAS] PERMOHONAN UNTUK SEMAKAN KEHAKIMAN

DALAM MAHKAMAH TINGGI MALAYA DI KUALA LUMPUR

[BAHAGIAN RAYUAN DAN KUASA-KUASA KHAS]

PERMOHONAN UNTUK SEMAKAN KEHAKIMAN

NO. R2(R4)-25-146-2009

Dalam perkara Kampung Wira

Jaya di No. Lot 25580 Mukim

Setapak dan/atau di Jalan Genting

Kelang, Kuala Lumpur

Dan

Dalam perkara mengenai

Peraturan-Peraturan Perlu

(Pembersihan Setinggan-

Setinggan) 1969

Dan

Dalam perkara mengenai Aturan

53 Kaedah-Kaedah Mahkamah

Tinggi 1980

Antara

Haji Shariff Bin Bahaman & 45 Lagi ... Pemohon-Pemohon

Dan

Datuk Bandar Kuala Lumpur … Responden

Penghakiman

Mohd Zawawi Salleh, H:

Permohonan

[1] Ini adalah permohonan untuk semakan kehakiman oleh

Pemohon-Pemohon untuk mendapatkan perintah-perintah yang

berikut:

(a) suatu perintah certiorari untuk membatalkan

keputusan Responden yang mengeluarkan Notis

bertarikh 23.3.2009 menurut Peraturan-Peraturan

Perlu (Pembersihan Setinggan-Setinggan) 1969;

(b) suatu perintah untuk membatalkan keputusan

Responden yang memerintahkan Pemohon-

Pemohon untuk mengosongkan dan merobohkan

rumah-rumah dan bangunan-bangunan mereka di

Kampung Wira Jaya;

(c) suatu perintah certiorari untuk membatalkan

keputusan Responden yang memaksa Pemohon-

Pemohon untuk berpindah dari Kampung Wira

Jaya;

 (d) suatu interim penggantunggan penguatkuasaan

Program Pembersihan Setinggan Wilayah

Persekutuan di Kampung Wira Jaya atas Lot No.

25580 Mukim Setapak dan/atau di Jalan Genting

Kelang, Kuala Lumpur sementara pelupusan akhir

perkara ini;

(e) semua arahan dan perintah yang perlu dan

sampingan;

(f) kos permohonan ini dijadikan kos dalam kausa.

Latar belakang Kes

[2] Bagi memahami kontroversi isu-isu yang berbangkit

dalam permohonan ini, latar belakang kes yang membawa

kepada permohonan semakan ini perlu dinyatakan secara

ringkas seperti berikut:

(a) Pemohon-Pemohon adalah penduduk setinggan di

Kampung Wira Jaya yang terlibat dengan Program

Pembersihan Setinggan Wilayah Persekutuan.

Tujuan Program ini ialah untuk memastikan bahawa

segala masalah setinggan di Kuala Lumpur dapat

diatasi dan setinggan-setinggan dipindahkan ke

Projek Perumahan Rakyat (“PPR”) yang dibina oleh

Kerajaan.

 (b) Pondok-pondok setinggan adalah dibina oleh

Pemohon-Pemohon atas Lot No. 25580 No.

Hakmilik PN 29081 Mukim Setapak, Daerah Kuala

Lumpur (“tanah tersebut”) dan mempunyai syarat

nyata yang diendorskan seperti berikut:

“Tanah ini hendaklah digunakan hanya

untuk perumahan awam sahaja

(Penempatan Setinggan)”.

(c) Pondok-pondok setinggan yang didiami oleh

Pemohon-Pemohon adalah struktur-struktur yang

dibina tanpa sebarang kelulusan pelan oleh pihak

Responden. Oleh itu, struktur yang didiami oleh

Pemohon-Pemohon tersebut adalah strukturstruktur

yang tidak sah dan melanggari peruntukan

undang-undang yang sedia ada.

(d) Bagi membolehkan projek pembinaan perumahan

awam dimulakan, Pemohon-Pemohon perlu

dikeluarkan dari tanah tersebut. Pemohon-

Pemohon telah ditawarkan untuk berpindah ke PPR

Seri Cempaka dimana sewa yang perlu dibayar

ialah RM124.00 sebulan. Selain daripada rumah

pangsa kos rendah, bayaran saguhati sejumlah

RM1,000.00 juga akan dibayar secara ehsan

kepada setiap keluarga setinggan bagi tujuan

pembayaran deposit dan lain-lain kos yang terlibat.

(e) Rancangan perumahan yang dicadangkan di atas

tanah tersebut ialah Projek Perumahan Rakyat

dengan pembinaan 2 blok rumah pangsa kos

rendah yang berikut:

(i) Blok A (220 unit) 15 tingkat; dan

(ii) Blok B (220 unit) 15 tingkat.

Jumlah unit : 440 unit

(f) Pemohon-Pemohon enggan menerima tawaran

untuk berpindah ke Projek Perumahan Rakyat Sri

Cempaka walaupun beberapa tarikh akhir telah

diberikan untuk mereka berbuat demikian.

(g) Pada 23 Mac 2009, Responden telah mengeluarkan

kepada Pemohon-pemohon Notis di bawah

Peraturan-Peraturan Perlu (Pembersihan

Setinggan-Setinggan) 1969 untuk mengosongkan

dan merobohkan semua pondok setinggan dan

struktur-struktur tidak sah tersebut dalam tempoh

14 hari dari tarikh penerimaan Notis tersebut.

(h) Pemohon-Pemohon telah memfailkan permohonan

semakan kehakiman ini dan memohon agar

perintah-perintah seperti yang dinyatakan di

perenggan [1] diatas diberikan kepada mereka.

Hujahan Pemohon-Pemohon

[3] Semasa pendengaran substantif pemohon semakan ini,

peguamcara bijaksana Pemohon-Pemohon hanya

mengemukakan satu hujah untuk menunjukkan bahawa

Responden telah bertindak tanpa atau berada di luar bidang

kuasa. Hujah beliau ialah bahawa keputusan Responden untuk

mengeluarkan Notis bertarikh 23.3.2009 menurut Peraturan-

Peraturan Perlu (Pembersihan Setinggan-Setinggan) 1969

adalah tidak teratur dan/atau tidak sah kerana tanah yang

menjadi persoalan dalam kes ini bukanlah Tanah Negeri tetapi

tanah yang diberi milik (alienated land). Oleh itu, Responden

adalah pemilik berdaftar dan tuan punya tanah tersebut.

Responden ialah Datuk Bandar yang mempunyai entiti undangundang

tersendiri (lihat kes Muhammad Saleh bin Hashim &

Ors v Percon Corp. Sdn Bhd (2003) 6 MLJ 483) dan berbeza

dengan pihak berkuasa tempatan yang boleh menggunapakai

(invoke) peraturan 10. Dengan perkataan lain, adalah

dihujahkan bahawa Responden dalam kapasiti sebagai Datuk

Bandar tidak boleh di satu pihak sebagai pemilik tanah

persendirian (private land) menggunapakai peraturan 10 dan

disatu pihak lain juga menggunapakai peraturan 10 dalam

kapasiti sebagai pihak berkuasa tempatan.

[4] Menurut peguamcara bijaksana Pemohon-Pemohon,

Notis bertarikh 23 Mac 2009 tidak menyatakan di bawah

peraturan mana, Peraturan-Peraturan Perlu (Pembersihan

Setinggan-Setinggan) 1969, dikeluarkan. Dalam hal

sedemikian, adalah perlu peraturan-peraturan di bawah

Bahagian II dan Bahagian III diteliti.

[5] Bahagian II tidak terpakai kepada tanah persendirian. Ia

memberi kuasa kepada pihak berkuasa tempatan untuk

meroboh mana-mana pondok setinggan, mengeluarkan manamana

orang dari Tanah Negeri, tanah rizab dan tanah lombong.

Pihak berkuasa tempatan diberi kebebasan untuk

melaksanakan fungsi-fungsinya dibawah Bahagian II ini.

[6] Bahagian III pula adalah berkenaan dengan tanah

persendirian. Peraturan 6 memperuntukkan bahawa

tuanpunya tanah persendirian hendaklah merobohkan pondokpondok

setinggan apabila menerima notis di bawah peraturan

ini daripada pihak berkuasa tempatan. Adalah tidak

munasabah untuk dikatakan bahawa Responden, sebagai

tuanpunya tanah persendirian, dibolehkan untuk mengeluarkan

notis kepada dirinya sendiri. Peraturan 7 pula memperuntukkan

bahawa dalam keadaan di mana tuanpunya adalah tidak

berupaya untuk memenuhi kehendak-kehendak di bawah

Peraturan 6, dia hendaklah meminta pihak berkuasa tempatan

untuk melaksanakan kehendak-kehendak notis tersebut. Oleh

itu, peraturan 7 tidak terpakai dalam kes ini. Begitu juga dengan

peraturan-peraturan 8 dan 9.

[7] Peraturan yang tinggal yang boleh digunapakai oleh

Responden ialah peraturan 10. Walau bagaimanapun,

peraturan 10 secara jelas memberikan kuasa hanya kepada

pihak berkuasa tempatan dan bukannya kepada Responden

sebagai Datuk Bandar untuk mengambil tindakan. Peraturan

10 ialah seperti berikut:

“10.(1) If in the opinion of a local authority it is

expedient and necessary to do so having regard to

the public interest then notwithstanding regulations

6 and 7, the local authority, its agents or servants

may, after giving 7 days notice in writing to the

occupier:

(a) enter by day or by night any private land for

the purpose of summarily demolishing any

squatter hut;

9

(b) remove any person or movable property in

any squatter hut; and

(c) summarily demolish any squatter hut on the

land.”

[8] Peguamcara bijaksana Pemohon-Pemohon seterusnya

membawa hujah bahawa adalah jelas bahawa peraturanperaturan

6, 7, 8 dan 9 membezakan personaliti atau entiti

undang-undang antara tuanpunya/pemilik dan pihak berkuasa

tempatan. Jika perbezaan tersebut tidak dibuat, dihujahkan, ia

akan menghilangkan atau mengenepikan perbezaan personaliti

atau entiti undang-undang yang terdapat dalam peraturanperaturan

6, 7, 8 dan 9 antara tuanpunya dan pihak berkuasa

tempatan.

[9] Berdasarkan hujah di atas, Peguamcara bijaksana

Pemohon-Pemohon menyatakan bahawa tindakan Responden

mengeluarkan Notis bertarikh 3 Mac 2009 adalah melampaui

bidangkuasa (ultravires) peruntukan-peruntukan Peraturan-

Peraturan Perlu (Pembersihan Setinggan-Setinggan) 1969.

Keputusan Mahkamah

[10] Sepintas lalu, hujahan peguamcara bijaksana Pemohon-

Pemohon agak menarik. Walau bagaimanpun, jika diteliti

peruntukan-peruntukan yang terlibat, hujahan tersebut tidak

mempunyai merit. Mahkamah ini tidak dapat menghayati

hujahan bahawa terdapat perbezaan personaliti atau entiti

undang-undang antara Responden dan pihak berkuasa

tempatan sejauh mengenai pelaksanaan fungsi-fungsi di bawah

peraturan 10. Pesuruhjaya Ibu Kota 1960, iaitu Datuk Bandar

Kuala Lumpur, ialah suatu pihak berkuasa tempatan bagi

tujuan Peraturan-Peraturan Perlu (Pembersihan Setinggan-

Setinggan) 1969. (Lihat Perintah di bawah peraturan 2,

Peraturan-Peraturan Perlu (Pembersihan Setinggan-Setinggan)

1969, P.U. (A) 396 Tahun 1969).

[11] Adalah tidak munasabah untuk diterima hujahan

bahawa Responden sebagai pihak berkuasa tempatan boleh

menggunapakai peraturan 10 untuk mengambil tindakan bagi

merobohkan pondok-pondok setinggan atau mengeluarkan

mana-mana orang atau hartalih dari mana-mana pondok

setinggan atau memasuki mana-mana pondok atas tanah

persendirian kepunyaan orang lain tetapi tidak boleh berbuat

perkara yang sama di atas tanah kepunyaannya sendiri.

Pentafsiran sedemikian meletakkan suatu halangan yang tidak

terdapat secara nyata atau secara implikasi yang munasabah

boleh dibuat dari peraturan 10 itu sendiri. Dalam kes Tenaga

Nasional Berhad v Calsonic Compressor (Malaysia) Sdn

Bhd [2009] 9 CLJ 699, saya telah berpeluang mengatakan:

 “[24] The court may consider various aspects of

the statute in attempting to determine legislative

intent. The court must first look at the intent as

expressed in the language of the statute. When

the language is plain and ambiguous, a court is

bound to implement the express intent. Ordinary

words are to be given their ordinary meaning

without adding something that is not readily found

in the statute or eliminating which is readily found

therein. (See, inter alia, Majlis Peguam Malaysia

& Ors v. Joseph Au Kong Weng [1993] 2 CLJ

417; Cheatley v The Queen [1972] 127 CLR 291,

AG (Canada) v Hallet & Carey Ltd [1952] AC

427; Bank of New Zealand v. Cermac Modular

Industries Ltd [1972] NZLR 661 and Farrel v.

Alexander [1977] AC 59)

[12] Pada pandangan Mahkamah peruntukkan peraturan 10

adalah jelas. Jika Responden berpendapat: “it is expedient

and necessary to do so having regard to the public interest then

notwithstanding regulations 6 and 7,” Responden boleh

mengambil tindakan-tindakan yang dinyatakan dalam

perenggan (e), (b) dan (c) peraturan tersebut. Dalam kes Datuk

Bandar Majlis Bandaraya Shah Alam & Anor v. Yusuf bin

Awang &Ors [2007] 7 MLJ 327, (Mahkamah Rayuan), Mohd

Ghazali HMR (sebagaimana beliau ketika itu) berkata di

halaman 340:

 “[20] It is our view that under the circumstances

of this instant appeal, all the second appellant need

to do so is, once it is of the opinion that it is

expedient and necessary after taking into account

the public interest to demolish any squatter hut as

defined under reg 3 of the said Regulations situated

on the said property, to give seven days notice to

the respondents and at the end of that period, enter

on the said property for the purpose of demolishing

the squatter hut…..”

[13] Apakah kepentingan awam (public interest) yang perlu

diberi pertimbangan oleh Responden dalam kes ini. Dari

affidavit yang difailkan adalah jelas bahawa tanah tersebut

dikehendaki untuk tujuan pembinaan 440 unit apartmen kos

rendah untuk memindahkan keluarga-keluarga setinggan

sekitar Bandaraya Kuala Lumpur. Pendudukan Pemohon-

Pemohon atas tanah tersebut akan menafikan keluargakeluarga

setinggan dari mendapat tempat tinggal atau

perumahan yang lebih selesa. Pemohon-Pemohon sendiri

tidak akan dibiarkan tanpa tempat tinggal kerana mereka akan

dipindahkan rumah ke Projek Perumahan Rakyat Sri Cempaka.

Walau bagaimanpun, Pemohon-Pemohon enggan berpindah

atas pelbagai alasan.

 [14] Pertimbangan kepentingan awam adalah suatu faktor

yang perlu diambilkira bagi memutuskan samada perintah

certiorari wajar diberikan atau tidak. Dalam kes Shamsuddin

bin Che Mat & Ors v. Datuk Bandar Kuala Lumpur [2007] 4

MLJ 177, Mahkamah menyatakan di halaman 192:

“Certiorari is an equitable remedy. I must make a

note here to consider the noble act by the

government, who had award a contract on prime

land to build low costs houses for the sole purpose

of relocating squatters. The applicants conduct

had severely delayed the project to build 948 low

costs houses. The applicants are also not left in a

lurch. Proper housing arrangement had been

made to relocate them. For these reasons the

motion by the applicants is hereby dismissed with

costs”

Kesimpulan

[15] Berdasarkan alasan-alasan di atas, Mahkamah

memutuskan bahawa Responden berhak untuk mengeluarkan

Notis bertarikh 23 Mac 2009 untuk memusnahkan pondokpondok

setinggan atas tanah tersebut menurut peraturan 10

Peraturan-Peraturan Perlu (Pembersihan Setinggan-Setinggan)

1969. Oleh itu, permohonan semakan ini tidak bermerit dan

ditolak. Tiada perintah mengenai kos.

Bertarikh: 21 Mei 2010

(DATO’ HAJI MOHD ZAWAWI BIN SALLEH)

HAKIM

MAHKAMAH TINGGI MALAYA

KUALA LUMPUR

Bagi pihak Pemohon-Pemohon: Ranjit Singh

(James Khong dan

E. Wong bersamanya)

Tetuan James Khong

Kuala Lumpur

Bagi pihak Responden: B. Thangaraj

Tetuan Thangaraj & Assoc.

Kuala Lumpur

A.        TAJUK KURSUS YANG DI TAWARKAN

1. PENGENALAN KEPADA KTN

2. SISTEM PERUNDANGAN MALAYSIA

3. KUASA MENANGKAP DAN MENAHAN MENGIKUT KTN DAN CPC

4. PROSEDUR TANGKAPAN DAN PENAHANAN

5. LAPORAN POLIS DAN FIR

6. PENGURUSAN BARANG KES

7. INTIPATI KESALAHAN MENGIKUT SEKSEN 425

8. INTIPATI KESAHAN MENGIKUT SEKSEN 426

9. PERAMPASAN DAN LUCUT HAK BARANG KES

10. KUASA MENYIASAT DAN KTN DAN CPC

11. KAEDAH MERAKAM PERCAKAPAN

12. MENGURUSKAN OKT DARI AWAL HINGGA AKHIR

13. PENYEDIAN KERTAS SIASATAN

14. PENYEDIAAN FAKTA KES DAN PERTUDUHAN

15.RUJUKAN KES KEPADA TPR

16. PENDAFTARAN KES DAN BORANG-BORANG MAHKAMAH

17. AKTA KETERANGAN 

18. TUGAS DAN PERANAN PEGAWAI PENDAKWA

19. TEKNIK BERHUJAH

20. PENGHUKUMAN.

21. OPERASI MEMUSNAH DAN PELAN KONTIGENSI.

22. PENCEROBOHAN TANAH MILIK DAN MENYELESAIANNYA

23. BONOS - PECEROBOHAN TANAH MILIK DAN PENYELESAIAN

                  PELAN A, PELAN B, PELAN C, PELAN D, PELAN E, PELAN F.

                  AFFIDAVIT DAN KES –KES DULUAN MAHKAMAH

A.    SASARAN PESERTA

1.      PENOLONG PEGAWAI TANAH

2.      PENOLONG PENTADBIR TANAH

3.      KETUA PENOLONG PENTADBIR TANAH

4.      PENTADBIR TANAH

5.      PEGAWAI PENYIASAT SPRM

6.      PEGAWAI PENYIASAT PDRM

7.      PELAJAR UNIVERSITI YANG BERKAITAN

8.      PERUNDING HARTA TANAH

9.      LAIN-LAIN PEGAWAI YANG DILANTIK DI BAWAH S. 12 KTN

10.  LAIN-LAIN YANG BERMINAT DAN PEMILIH TANAH YANG BERMASALAH.

B.    JANGKA MASA – HUJUNG MINGGU SABTU DAN AHAD/RUNDINGAN

C.   TEMPAT – TAIPING ATAU DITENTUKAN PEMOHON

D.   BAYARAN 1 HARI RM 1000.00.