ENAKMEN
RIZAB MELAYU
NEGERI
MELAYU BERSEKUTU Bab 1421
Satu Enakmen
untuk meminda dan menyatukan undang-undang berhubung dengan Rizab Melayu dan
untuk mengadakan jaminan kepada
orang-orang Melayu berhubung dengan kepentingan-kepentingan mereka ke atas
tanah.
1.
Tajuk Ringkas dan pengecualian
(ii)
Tiada apa jua pengistiharan bagi satu Rizab Melayu
boleh disifatkan sebagai telah terbatal dengan sebab lulusnya Enakmen ini.
(iii)
Tiada apa-apa yang terkandung di dalam Enakmen
ini boleh menyentuh peruntukan-peruntukan Enakmen Tanah Adat Negeri Sembilan
HURAIAN 1
i)
Oleh
kerana Enakmen ini terpakai di negeri-negeri Perak, Selangor, Negeri Sembilan,
Pahang dan Wilayah Persekutuan yang dahulunya dikenali dengan Negeri-Negeri
Melayu Bersekutu (Wilayah Persekutuan ketika itu merupakan sebahagian daripada
Negeri Selangor) maka ianya dinamakan Enakmen Rizab Melayu, N.M.B Bab 142.
(Untuk tujuan tafsiran perkataan-perkataan Enakmen Rizab Melayu, 1933 sahaja
akan digunakan).
Memandangkan
tarikh berkuatkuasa Enakmen ini tidak dinyatakan maka tarikh pengwartaannya
iaitu 15hb. Disember 1933, hendaklah disifatkan sebagai tarikh mula
berkuatkuasanya Enakmen ini kecuali Wilayah Persekutuan di mana tarikh
kuatkuasanya ialah pada 1hb. Februari 1974 mengikut P.U.(A) 60 (Rujuk Warta
Kerajaan Negeri-Negeri Melayu Bersekutu Bil.26 Jilid XXV, Pemberitahu No:8790)
ii)
Mana-mana pengistiharan
bagi satu Rizab Melayu yang dibuat di bawah Enakmen Rizab Melayu 1913 akan
terus berkuatkuasa dan tidak perlu dibatalkan atau diistiharkan semula bila
Enakmen Rizab Melayu 1933 mula berkuatkuasa.
iii)
Perkara 90 Fasal 1
Perlembagaan Persekutuan memperuntukan bahawa tiada apa pun dalam Perlembagaan
Persekutuan boleh menyentuh sahnya apa-apa sekatan yang dikenakan oleh
mana-mana undang-undang mengenai pindahmilik atau pajakan Tanah Adat di Negeri
Sembilan dan Melaka, atau mengenai apa-apa kepentingan di atas tanah itu. Oleh
Itu seksyen 1(iii) ini menegaskan bahawa
peruntukan-peruntukan Enakmen Rizab Melayu 1933 ini tidak sedikit jua
pun boleh menyentuh peruntukan-peruntukan Enakmen Tanah Adat Negeri Sembilan,
1926.
Di bawah Enakmen Tanah Adat Negeri Sembilan, 1926 urusan
berkenaan dengan Tanah Adat hanya boleh dikuatkkuasakan untuk faedah ahli-ahli
perempuan dari Suku yang sama sahaja. Oleh itu bila berlaku kematian, tanah itu
hendaklah diturunmilikkan kepada waris-waris perempuan. Tanah Adat bagi Negeri
Sembilan hanya terdapat di Daerah Jelebu, Kuala Pilah, Rembau dan Tampin sahaja
dan tidak semua tanah milik yang terdapat di daerah-daerah berkenaan merupakan
Tanah Adat.
Didalam Enakmen ini melainkan jika kandungannya menghendaki sebaliknya :
" Melayu ” ertinya seorang yang berasal dari
mana-mana bangsa ‘Malayan’ yang kelazimana bertutur dalam bahasa Melayu atau
mana-mana bahasa Malayan dan menganuti Ugama Islam.3
“ Pegangan
Melayu “ termasuk :
(a)
mana-mana kepentingan berdaftar seorang Melayu sebagai tuan punya atau
tuanpunya bersama dalam mana-mana tanah milik yang dimasukkan ke dalam satu
Rizab Melayu yang telah di Istiharkan dan diwartakan dengan sempurna dibawah
peruntukan-peruntukan Enakmen ini:
Dengan syarat bahawa kepentingan
tersebut tidak boleh disifatkan sebagai pegangan Melayu sehingga didafterkan di
dalam dokumen hakmilik daftar bagi tanah itu satu permintaan dalam Borang A di
Jadual Pertama sebagaimana yang diperuntukan dalam Seksyen 6.
(b) mana-mana kepentingan berdaftar bagi seorang Melayu sebagai
tuanpunya atau tuanpunya bersama dalam mana-mana tanah milik yang dimasukkan ke
dalam satu Rizab Melayu yang telah di istihar dan diwartakan dengan sempurna di
bawah peruntukan-peruntukan Enakmen Rizab Melayu, 1933
“ Rizab
Melayu “ ertinya satu Rizab Melalyu lyang diistiharkan dan diwartakan
dengan sempurna di bawah peruntukan-peruntukan Enakmen ini atau Enakmen Rizab
Melayu 1913.
Kesemua perkataan dan ungkapan
yang digunakan di dalam Enakmen ini telah ditafsirkan di bawah seksyen 2 Kanun
Tanah4 hendaklah
membawa pengertian yang diberikan kepadanya di bawah seksyen berkenaan.
Satu pindahmilik,
gadaian atau pajakan bagi pegangan Melayu, termasuklah satu pindahmilik,
gadaian atau pajakan mana-mana kepentingan tuanpunya bersama bagi tanah yang di
pegang secara bersama.
Bagi tujuan-tujuan
Enakmen, sebuah syarikat yang didaftarkan
di bawah Enakmen Syarikat5
hendaklah jika selagi tiap-tiap ahlinya adalah orang Melayu dan pindahmilik
syer-syernya dihadkan oleh Artikel Persatuannya kepada orang-orang Melayu
adalah disifatkan sebagai orang Melayu, dan sebarang kepentingan berdaftar di
atas tanah yang dimiliki oleh syarikat itu disifatkan sebagai satu pegangan
Melayu.
HURAIAN 2
Melayu
Melayu dalam kontek Enakmen ini hendaklah mempunyai tiga
unsur iaitu:
(a)
berasal dari mana-mana
bangsa Malayan;
(b)
lazimnya bertutur dalam
bahasa Melayu atau bahasa Malayan; dan
(c)
menganut Ugama Islam.
Persoalannya
sekarang siapakah yang dikatakan bangsa Malayan itu? Apakah mereka yang
berketutunan China, India, Pakistan, Arab dll seperti yang terdapat di Tanah
Melayu sebelum tahun 1913 itu tergolong dalam maksud bangsa Malayan itu? Dalam
pengertian hariannya mereka adalah bangsa Malayan, kerana tekanan diberi kepada
bangsa-bangsa yang berasal daripada kawasan kepulauan Melayu yang berada di
dalam alam budaya Melayu yang sama.
Konsep bangsa Malayan dan bahasa Malayan itu hendaklah
selaras dengan semangat, falsafah dan sejarah pengujudan Enakmen itu sendiri.
Idea hendak
mengadakan Enakmen ini timbul apabila pihak penjajah Inggeris ketika itu
mendapati sudah banyak tanah-tanah orang Melayu dijual kepada orang-orang bukan
Melayu. Inggeris khuatir kalau amalan ini tidak disekat orang melayu akhirnya
tidak mempunyai tanah. Inggeris bimbang kepentingan jangka panjang mereka di
Tanah Melayu tergugat andainya pindahmilik ini dibiarkan berleluasa.
Oleh itu mukadimah Enekmen Rizab Melayu 1913, iaitu Enakmen
Rizab Melayu yang julung-julung kali dikuatkuasakan oleh Penjajah Inggeris di
Tanah Melayu pada 1hb. Januari 1914 berbunyi “Satu Enakmen bagi mengadakan
jaminan kepada orang-orang Melayu berhubung dengan kepentingan mereka ke atas
tanah” .
Dengan ini jelaslah bahawa “Malayan race” yang
dimaksudkan pada Enakmen Rizab Melayu ini ialah bangsa-bangsa dari kepulauan
Melayu yang terdapat di Tanah Melayu ketika itu (sehingga sekarang) seperti
orang-orang Jawa, Banjar, Mendiling, Minangkabau, Bugis, Kampar, Panai, Petani
dan sebagainya disamping orang Melayu sendiri, tetapi tidak termasuk mereka
yang berketurunan Arab, Pakistan, India, India Muslim dan lain-lain.
Oleh itu tidak timbul persoalan samda bukan Melayu yang
sudah tinggal di Malaysia 4 – 5 keturunan, lazim bertutur bahasa Melayu dan
berugama Islam boleh disifatkan sebagai Melayu sekali pun mereka
menggunakan bin atau binti pada Kad
Pengenalan atau lain-lain dokumen resmi mereka dan berkahwin dengan orang
Melayu. Mereka tetap bukan Melayu kecuali anak yang lahir hasil daripada
perkahwinan mereka dengan wanita / lelaki Melayu yang boleh ditafsirkan sebagai
Melayu.
Pegangan
Melayu
Tafsir ‘Pegangan Melayu’ ke atas mana-mana kepentingan berdaftar
seorang Melayu sebagai tuanpunya atau tuanpunya bersama ke atas mana-mana tanah
milik yang termasuk ke dalam satu Rizab Melayu yang diistiharkan dan diwartakan
dengan sempurna di bawah Enakmen ini mewajibkan satu peringatan (memorial)
ke atas dokumen hakmiliknya yang dibuat melalui satu permintaan dalam Borang A
di Jadual Pertama. Tanpa memorial tanah itu tidak boleh disifatkan sebagai
tanah Pegangan Melayu dan ianya boleh dibuat berbagai urusan (dealings)
dengan bukan Melayu. Pegangan Melayu ini juga termasuk mana-mana tanah milik
yang dipunyai oleh orang Melayu yang termasuk dalam satu Rizab Melayu yang
diistiharkan dan diwartakan dengan sempurna di bawah Enakmen Rizab Melayu 1913.
Rizab
Melayu
Ramai orang, termasuk Pentadbir
Tanah tidak memahami akan konsep Rizab Melayu ini sepenuhnya. Akibatnya banyak,
kalaupun tidak kesemuanya, tanah-tanah milik di dalam kawasan Rizab Melayu yang
telah terlibat dengan proses pengambilan balik tanah di bawah Akta Pemgambilan
Balik Tanah, 1960 atau tanah milik yang telah diserah balik (surrender) oleh
tuan-tuanpunya berdaftarnya kepada
Kerajaan Negeri untuk satu-satu tujuan seperti perwakafan umpamanya, telah
tidak tidak diambil tindakan susulan oleh pihak Pentadbir Tanah Daerah apabila
tanahmilik yang diambil atau di serahkan itu bertukar tarafnya kepada tanah
kerajaan semula. Secara tidak langsung ianya merugikan orang-orang Melayu
sendiri.
Rizab Melayu
seperti yang dinyatakan pada seksyen 2 itu bererti satu kawasan yanah yang
telah di istihar dan diwartakan dengan sempurna sebagai Rizab Melayu , samada
pengistiharan itu dibuat di bawah ERM 1913 atau pun peruntukan ERM ini.
Ini bererti satu-satu kawasan yang telah menjadi Rizab
Melayu itu menerusi proses pengistiharan dan penwartaan itu akan kekal
sebagai Rizab Melayu selagi pengistiharannya sebagai Rizab Melayu itu tidak
dibatalkan terlebih dahulu oleh Raja Negeri Dalam Mesyuarat seperti yang
diperuntukan di lbawah Seksyen 4(1)(b) ERM ini.
Dengan ini jelaslah bahawa taraf tanahmilik yang telah
diambil atau diserahkan itu tetap kekal sebagai tanah Rizab Melayu sekalipun
taraf tanahmilik itu telah bertukar menjadi tanah kerajaan.
Oleh itu Pentadbir Tanah Daerah hendaklah mengambil tindakan
susulan dengan segera supaya pengistiharan tanahmilik yang diambil atau
diserahkan itu sebagai Rizab Melayu dibatalkan dan keluasan tanah yang sama
luasnya dicari untuk diistiharkan sebagai Rizab Melayu sebagai ganti seperti
yang di peruntukan di bawah Perkara 89 Fasal
3, Perlembagaan Persekutuan.
Seksyen 5 Kanun Tanah
Seksyen 5 Kanun Tanah NMB Bab 138 adalah bersamaan dengan
Seksyen 5 Kanun Tanah Negara. Oleh itu kesemua perkataan dan ungkapan yang
digunakan di dalam Enakmen ini hendaklah memberi pengertian yang diberikan oleh
Seksyen 5 Kanun Tanah Negara itu.
Syarikat
Melayu
Kesemua
Pentadbir Tanah dan Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanahyang sepatutnya
hendaklah memahami sepenuhnya konsep syarikat Melayu seperti yang ditafsirkan
di bawah enakmen ini agar ianya tidak disalah mengertikan dengan konsep
syarikat Melayu seperti di fahamkan di bawah Akta Syarikat-Syarikat 1965 (Akta
125) atau Akta Syarikat-Syarikat Kerjasama 1948 (Akta 287) di mana seperti yang
difahamkan oleh orang awam bahawa yang dikatakan Syarikat Melayu itu ialah diantara lain, orang Melayu mempunyai
ekuiti sebanyak 51% atau lebih.
Bagi maksud Enakmen ini sebelum sesebuah slyarikat itu
hendak disifatkan sebagai Melayu, ianya hendaklah mempunyai tiga unsur penting iaitu:
a)
syarikat itu didaftarkan
di bawah Akta Syarikat-Syarikat, 1965 (Akta 125) dan bukan didaftarkan di
bawah Akta Syarikat-Syarikat Kerjasama
1948 (Akta 287) atau lain-lain Akta
Syarikat, jika ada.
b)
kesemua 100% ahlinya
hendaklah terdiri daripada orang-orang Melayu iaitu orang Melayu yang
ditafsirkan di bawah Enakmen ini (tidak termasuk kakitangan atau pegawai yang
dibayar gaji dan bekerja dengan syarikat seperti kerani, Pengarah dan
sebagainya).
c)
pindahmilik
syer-syernya dihadkan oleh Artikel
Persatuannya kepada orang-orang Melayu sahaja.
Oleh itu
adalah penting penyemakan yang teliti dibuat ke atas Artikel Persatuan sesebuah
syarikat itu bagi memastikan ketiga-tiga unsur di atas benar-benar ujud
dan tertulis dengan jelas dan nyata pada Artikel Persatuan yang dikemukakan.
Kepentingan
berdaftar di atas tanah yang dimiliki oleh mana-mana syarikat yang hendak
disifatkan sebagai Melayu ini hendaklah disifatkan sebagai pegangan Melayu.
Perlu
ditegaskan disini bahawa penyemakan ketiga-tiga unsur di atas adalah perlu bagi
menentukan status samada syarikat itu boleh disifatkan sebagai Melayu atau
tidak bila syarikat ini mengemukakan permohonan untuk mendapatkan tanah
kerajaan di kawasan Rizab Melayu.
Sekiranya yang memohon itu adalah Syarikat Kerjasama yang
didaftarkan di bawah Akta Syarikat-Syarikat Kerjasama, 1948 (Akta 287), samada
ianya 100% kepunyai Melayu atau bukan Melayu, atau dianggotai bersama oleh
Melayu dan bukan Melayu (bagi Negeri
Selangor sahaja ahlinya mesti 100% Melayu – Rujuk S.L PU 47 – bertarikh
27-8-1987 dan berkuatkuasa mulai 1-1-1987), pihak Pentadbir Tanah Daerah berkenaan
janganlah menolak permohonan seperti ini dengan alasan Syarikat Kerjasama
berkenaan bukannya Melayu mengikut tafsiran seksyen 2, ERM ini.
Syarikat Kerjasama adalah salah satu daripada badan-badan
yang termasuk ke dalam senarai Jadual Ketiga iaitu badan-badan yang boleh diberimilik tanah kerajaan di
dalam Kawasan Rizab Melayu. Oleh itu permohonannya boleh diterima dan
didaftarkan dengan syarat Artikel Persatuannya membenarkan syarikat Kerjasama
ini memohon atau memiliki harta takalih,
termasuk tanah.
(i)
Menteri Besar6
dengan kelulusan Raja Negeri dalam Mesyuarat boleh dengan pemberitahuan di
dalam Warta mengistiharkan mana-mana kawasan
tanah di dalam Negeri sebagai satu Rizab Melayu.
(ii)
Pengistiharan itu hendaklah menghuraikan
seberapa tepat yang munasabah akan had-had dan sempadan-sempadan sesuatu kawasan tanah, samada dengan cara
merujuk kepada bentuk-bentuk semulajadi atau sebaliknya, sebagaimana yang
difikirkan sesuai-manfaat (expedient) oleh Menteri Besar, tetapi bagi tujuan
pengistiharan itu kawasan yang di maksudkan itu tidak perlu disukat atau
diukur.
(iii)
Tertakluk kepada peruntukan-peruntukan Enakmen
ini pengistiharan itu hendaklah berkuatkuasa
dari masa penerbitan Warta itu, kecuali
dinyatakan yang ianya akan berkuatkuasa pada tarikh yang kemudian maka ianya
hendaklah berkuatkuasa pada tarikh kemudian yang disebutkan itu.
HURAIAN 3
Apabila
diluluskan oleh Raja Negeri dalam Mesyuarat7,
Menteri Besar boleh mengistiharkan mana-mana kawasan tanah di dalam Negeri
sebagai satu Rizab Melayu. Sepintas lalu kuasa ini adalah amat luas dan tiada batasannya
terutama sebelum diujudkan Perlembagaan Persekutuan yang terpakai kini. Ketika
itu tanah-tanah kepunyaan orang bukan Melayu atau orang-orang bukan Melayu
mempunyai kepentingan boleh diistiharkan sebagai satu Rizab Melayu tetapi
tetapi urusan-urusan (dealings) seperti pindahmilik, gadaian dan sebagainya
masih boleh dibuat dengan bukan Melayu. Dengan lain-lain perkataan walaupun
tanah mereka diistiharkan sebagai Rizab Melayu
dibawah Enakmen Rizab Melayu 1913, namum jual beli, gadaian dan
sebagainya boleh dibuat kepada sesiapa sahaja, Melayu atau bukan Melayu.
Walau bagaimana pun apabila tanah itu dipindah milikkan kepada orang Melayu atau orang Melayu mempunyai kepentingan berdaftar
di atas tanah itu, maka urusan-urusan dengan bukan Melayu sudah tidak boleh
dibuat lagi kerana ianya sudah menjadi tanah pegangan Melayu.
Tanah Rizab Melayu sebelum ujudnya Perlembagaan Persekutuan.
Sebelum
Perlembagaan Persekutuan dikuatkuasakan, tidak ada syarat yang mewajibkan tanah
lain dicari sebagai ganti kepada
mana-mana tanah Rizab Melayu yang telah dibatalkan, atau dicari satu kawasan
lain yang sama luas untuk diberi pada umum jika Menteri Besar mengistiharkan
satu kawasan tanah sebagai Rizab Melayu. Dalam ertikata lain, tatacara pengistiharan atau pemilihan mana-mana tanah adalah terlalu
longgar malah luntuk tujuan pengistiharan
tanah-tanah itu tidak perlu disukat ataupun diukur. Tetapi kebiasaannya tanah-tanah ini
diukur terlebih dahulu.
Tanah Rizab Melayu mengikut Perlembagaan Persekutuan.
Apabila
Perlembagaan Persekutuan8
mula dikuatkuasakan maka beberapa syarat terpaksa dipatuhi sebelum Menteri
Besar boleh membuat pengistiharan ke atas mana-mana tanah sebagai satu Rizab
Melayu.
Perkara 89 Fasal
(2)(a) umpamanya mensyaratkan bahawa bila mana-mana tanah di sesuatu Negeri
diistiharkan sebagai tanah Rizab Melayu maka satu tanah lain yang sama luas
dengan tanah itu yang belum dimajukan atau dicucuk tanam
hendaklah di adakan untuk diberimilik kepada umum.
Di bawah
Perkara 89 Fasal 3 pula di antara lain di nyatakan bahawa apabila mana-mana
tanah terhenti menjadi tanah Rizab Melayu maka mana-mana tanah lain yang serupa
keadaannya (similar character) dengan yang tanah itu, dan seluas tidak lebih
daripada luas tanah itu, hendaklah dengan serta merta diistiharkan sebagai
Rizab Melayu.
Di sini terdapat beberapa sekatan yang terpaksa di patuhi
oleh Menteri Besar sebelum proses sesuatu pengistiharan itu dapat dilaksanakan
yang mana sekatan-sekatan seperti lini ditak dialami oleh Menteri Besar yang
terdahulu, atau sebelumnya, Resident.
Bagi menunaikan kehendak Perkara 89 Fasal 2 itu, iaitu
mencari tanah yang sama luas dan yang belum dimajukan atau di cucuk
tanam untuk diberimilik kepada umum, (termasuk orang-orang Melayu tentunya)
tidaklah begitu sukar kerana sekiranya kawasan tanah yang dimaksudkan itu tidak
terdapat di daerah mana sesuatu tanah
itu diistiharkan sebagai satu Rizab Melayu, maka kawasan itu boleh dicari di
daerah-daerah lain asalkan ianya tanah yang belum dimajukan atau di cucuk
tanam sahaja yang diwajibkan untuk dicari.
Yang menjadi agak sukar bagi Pentadbir Pentadbir Tanah
Daerah ialah untuk melaksanakan kehendak Perkara 89 Fasal 3 iaitu mencari tanah
ganti kepada kawasan-kawasan Rizab Melayu yang terhenti menjadi Rizab Melayu
kerena kawasan ganti itu hendaklah tanah yang serupa keadaannya dan seluas
tidak lelbih daripada tanah yang terhenti itu untuk diperakukan kepada Menteri
Besar sebelum pengistiharan tanah ganti itu dibuat oleh Menteri Besar.
Pentadbir Tanah Daerah sebenarnya tidak mempunyai apa-apa
garis panduan bagi mendapatkan tanah yang serupa keadaannya itu. Oleh
itu Pentadbir Tanah Daerah tidak ada pilihan lain selaindaripada menggunakan
pertimbangan dan budibicaranya sahaja untuk diperakukan kepada Menteri Besar
bagi diistiharkan sebagai satu Rizab Melayu.
Apakah tanah yang dikatakan “tanah yang serupa keadaannya” itu?
Apakah
ianya perlu sama dalam serba serbi? Atau hampir sama atau seakan-akan sama?
Mungkin agak sukar untuk mendapatkan dua keping tanah yang benar-benar sama
dalam serba-serbi. Oleh itu dua tanah yang hampir sama atau seakan-akan sama
bolehlah dipertimbangkan. Panduan dibawah bolehlah digunakan sebagai asas:
(a)
tanaman di
atasnya hendaklah memberi nilai ekonomi yang sama atau hampir sama. Kalau satu
ditanam dengan kelapa dan koko manakala satu lagi dengan padi sudah pasti tidak
mempunyai nilai ekonomi yang sama.
(b)
Kedudukan
tanah juga perlu sama atau hampir sama. Jangan satu berdekatan dengan jalan dan
yang satu jauh ke dalam.
(c)
Potensi
untuk dimajukan, sama.
(d)
Keadaan
mukabuminya perlu sama atau hampir sama. Jangan satu pamah dan kering manakala
satu lagi berpaya dan mudah ditenggelami air.
(e)
Dan
lain-lain yang difikirkan sesuai.
Walau
bagaimana pun dari segi keluasan ianya tidak menimbulkan banyak
persoalan kerana dinyatakan dengan jelas bahawa luas tanah ganti itu hendaklah
tidak lebih daripada luas tanah yang dibatalkan itu. Satu persoalan mungkin
timbul, kalau sekeping tanah Rizab Melayu seluas 8 hektar terhenti menjadi
Rizab Melayu, boleh atau tidak dua keping tanah lain masing-masing seluas 5
dan 3 hektar dicari diistiharkan sebagai ganti? Apakah ianya tidak selaras
dengan maksud tanah yang serupa keadaaan yang diterangkan di atas tadi?
Sebenarnya perkara ini tidak timbul asalkan keluasannya tidak lebih daripada 8
hektar.
Di
bawah konsep mana-mana tanah pula, walaupun Menteri Besar boleh mengistiharkan
mana-mana tanah seperti tanah Kerajaan, hutan rizab, tanah rizab bagi maksud
awam atau tanah milik sebagai satu Rizab Melayu, namun Menteri Besar terpaksa
juga berhadapan dengan beberapa sekatan.
Tanah
milik yang tuanpunya tunggalnya adalah orang bukan Melayu, atau
orang-orang bukan Melayu mempunyai hak atau kepentingan ke atas mana-mana tanah
milik, maka tanah milik sedemikian itu tidak boleh diistiharkan oleh
Menteri Besar sebagai satu Rizab Melayu kerana ianya bertentangan dengan Pekara
89 Fasal 4 Perlembagaan Persekutuan.
Tanah
Rizab Orang-Orang Asli juga tidak boleh diistiharkan oleh Menteri Besar sebagai
satu Rizab Melayu kerana ianya bertentangan dengan seksyen 7(2)(1) Akta Orang
Asli, 1954 (Akta 134)9.
Di
bawah Seksyen 3(ii) dinyatakan bahawa bagi menentukan sempadan kawasan tanah
yang diistiharkan itu maka pengukuran adalah tidak perlu kerana ianya memadai
rujukan kepada sempadan-sempadan tanah milik yang telah diukur atau merujuk
kepada bentuk-bentuk semula jadi seperti sungai, parit dan sebagainya.
Peruntukan
ini sebenarnya tidakpraktikal lagi dan perlu dipinda. Kawasan yang diistiharkan
itu perlu di ketahui keluasannya dengan tepat bagi membolehkan ianya
ditanda dengan jelas dan terang di atas syit litho Pejabat Tanah atau Pejabat
Ukur agar kesahihannya tidak boleh dipertikaikan samada di dalam atau di luar
Mahkamah.
Telah
diterangkan di atas tadi bahawa apabila Menteri Besar mengistiharkan mana-mana
tanah sebagi satu Rizab Melayu maka satu keluasan tanah yang sama luasnya
yang belum dimajukan atau dicucuk tanam hendaklah diadakan untuk
diberimilik umum atau bila mana tanah terhenti daripada menjadi tanah Rizab
Melayu maka satu tanah lain yang serupa keadaannya dengan tanah itu dan
seluas tidak lebih daripada luas tanah titu hendaklahl diadakan.
Kedua-dua keperluan ini boleh dilaksanakan melalui satu proses pengukuran yang
tepat, yang dibuat oleh Jurukur yang bertauliah.
Pentadbir
Tanah Daerah hendaklah mendapatkan kebenaran bertulis daripada Pengarah Tanah
dan Galian Negeri bagi mengecualikan daropada bayaran ukur di bawah Perenggan
4(2) Perintah Kanun Tanah Negara (Bayaran Ukur) 1965 dan selepas pengecualian
ini diperolehli barulah permohonan ukur
disediakan. Jika pengecualian itu tidak dipohon, bayaran ukur terpaksa
ditanggung oleh Kejajaan Negeri kerana bayaran ukur merupakan hasil Kerajaan
Persekutuan.
Lihat
Lampiran B.
(i)
Menteri Besar10 boleh pada bila-bila masa
sahaja denga kelulusan Raja Negeri dalam Mesyuarat denga pengistiharan yang
disiarkan di dalam Warta :
(a)
meminda had-had atau sempadan-sempadan bagi mana-mana Rizab Melayu, atau
(b)
membatalkan mana-mana pengistiharan yang kerananya mana-mana tanah itu
telah diistiharkan sebagai satu Rizab Melayu samada keseluruhannya atau
mana-mana bahagian kawasan yang dirujukkan di situ atau
(c)
memasukkan kedalam mana-mana Rizab Melayu mana-mana tanah yang terkeluar
darinya.
(ii)
Mana-mana pengistiharan itu hendaklah mula berkuatkuasa seperti yang
diperuntukan di dalam seksyen kecil (iii) kepada seksyen 3.
Di
antara kuasa yang kerapkali digunakan oleh Kerajaan Negeri ialah seksyen
(i)(b). Seksyen kecil ini melibatkan tanah-tanah Rizab Melayu yang di ambil
bagi melaksanakan projek-projek pembangunan Kerajaan terutama di
kawasan-kawasan luar bandar di mana banyak terdapat tanah Rizab Melayu.
Tanah
milik yang diambil di bawah Akta Pengambilan Balik Tanah, 1960 ini telah
menjadi tanah Kerajaan sebelum projek-projek pembangunan itu di laksanakan.
Oleh kerana tanah itu merupakan tanah Rizab Melayu maka Pentadbir Tanah Daerah
terpaksalah memperakukan kepada pihak Kerajaan Negeri supaya dibatalkan
pengistiharan dan mengistiharkan sebahagian daripada kawasan Rizab Melayu yang
berkenaan itu iaitu berhubong dengan
tanah milik yang terlibat dengan projek pembangunan itu sahaja.
Kawasan
ganti tidak lebih daripada luas yang dibatalkan itu hendaklah dicari untuk
diistiharkan sebagai Rizab Melayu seperti yang dijamin oleh Perkara 89 Fasal 3
Perlembagaan Persekutuan.
Adalah
disyorkan supaya Pentadbir Tanah Daerah
tatkala memperakukan pembatalan pengistiharan mana-mana tanah
Rizab Melayu itu hendaklah dalam Kertas Majlis Mesyuarat Kerajaan yang sama
memperakukan juga satu kawasan ganti seluas tidak lebih daripada
keluasan yang dibatalkan itu, supaya pengertian serta merta yang terdapat pada Perkara 89 Fasal 3 Perlembagaan Persekutuan dapat dipatuhi.
Untuk
Prosedur Pembatalan lihat Lampiran C.
Mana-mana tanah Kerajaan, rizab hutan, tanah yang
dirizabkan bagi maksud awam atau tanah milik bolehlah dimasukkan ke dalam satu
Rizab Melayu.
Tanah yang
dipegang dibawah Pajakan atau Perakuan Lombong tidak termasuk ke dalam senarai
ini. Tetapi seksyen ini tidak pula melarang perusahaan perlombongan dijalankan
ke atas mana-mana tanah yang termasuk ke dalam satu Rizab Melayu.11
(i)
Dengan tersiarnya di dalam Warta bagi mana-mana pemberitahuan yang
mengandungi mana-mana pengistiharan di mana sesuatu tanah milik itu termasuk ke
dalam satu Rizab Melayu , Pemungut13 daerah dimana tanah itu terletak hendaklah
megemukakan kepada Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanahyang sepatutnya satu
permintaan dalam Borang
A di Jadual Pertama yang mengandungi satu senarai kesemua tanah milik yang
termasuk dan terlibat dengan pengistiharan itu dan meminta beliau membuat
catitan mengenainya di dalam daftar-daftar hakmiliknya perihal kemasukan
tanah-tanah itu ke dalam Rizab Melayu itu.
(ii)
Dengan pendaftaran mana-mana dokumen hakmilik baru bagi mana-mana tanah
yang termasuk ke dalam mana-mana Rizab Melayu, samada tanah tiu dimasukkan ke
dalamnya sebelum atau sesudah bermulanya kuatkuasa Enakmen ini, Pemungut daerah
di mana tanah itu terletak hendaklah menyerahkan kepada Pendaftar Hakmilik atau
Pentadbir Tanahyang sepatutnya satu permintaan dalam Borang A di Jadual
Pertama, meminta beliau membuat catatan di dalam daftar hakmiliklnya perihal
kemasukkan tanah itu ke dalam Rizab Melayu itu.
(iii)
Dengan penyerahan satu permintaan dalam Borang A di Jadual Pertama
Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanahyang sepatutnya hendaklah membuat satu
peringatan darinya ke atas tiap-tiap dokumen hakmilik daftar yang dimasukkan ke
dalamnya.
(iv)
Bila mana-mana peringatan telah dibuat ke atas mana-mana dokumen
hakmilik daftar bagi mana-mana tanah di bawah peruntukan seksyen kecil (iii)
Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanahaygn sepatutnya hendaklah dengan notis
dalam Borang B di Jadual
Pertama meminta tuanpunya bagi tanah itu atau sesiapa saja yang menyimpan
doklumen hakmilik keluaran bagi tanah itu menyerahkannya dan dengan penyerahan itu
hendaklah membuat peringatan yang serupa ke atas dokumen hakmilik keluarannya
seperti yang telah dibuat ke atas dokumen hakmilikl daftar bagi tanah itu.
(v)
Kalau pada bila-bila masa Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanahyang
sepatutnya mendapati:
(a)
mana-mana dokumen hakmilik daftar atau hakmilik keluaran bagi mana-mana
tanah yang termasuk ke dalam mana-mana Rizab Melayu yang diistiharkan di bawah
peruntukan-peruntukan Enakmen Rizab Melayu 1913 belum lagi dituliskan dengan
perkataan ‘Rizab Melayu’ seperti yang diperuntukan oleh Seksyen 12 Enakmen itu,
atau
(b)
bahawa berhubung dengan mana-mana tanah yang termasuk ke dalam satu
Rizab Melayu yang diistiharkan di bawah Enakmen ini tiada apa jua
peringatan telah dibuat ke atas dokumen
hakmilik daftar atau keluaran berhubugan dengan kemasukkan tanah itu ke dalam
Rizab Melayu itu,
beliau
bolehlah menyerahkan satu permintaaan dalam Borang A di Jadual Pertama dan
hendaklah membuat satu peringatan darinya ke atas dokumen hakmilik daftar atau
keluarannya. Untuk tujuan membuat peringatan ke atas mana-mana dokumen hakmilik
keluaran itu beliau bolehlah dengan notis dalam Borang B di Jadual Pertama
meminta tuanpunya atau sesiapa saja yang menyimpannya menyerahkan dokumen itu.
(vi)
Walau apa saja yang terkandung di dalam seksyen ini Pendaftar Hakmilik
atau Pentadbir Tanahyang sepatutnya hendaklah jangan membuat apa-apa
peringatan di bawah seksyen ini ke atas
dokumen hakmilik daftar atau hakmilik
keluaran bagi mana-mana tanah di mana tuanpunya tunggalnya bukanya seorang
Melayu aau tidak seorang jua pun daripada tuanpunya-tuanpunya bersamanya orang
Melayu.
(vii)
Bila mana-mana tanah atau mana-mana syer yang tidak dipecahkan bagi mana-mana
tanah itu seperti yang disebutkan pada seksyen (iv) dipindahmilikkan kepada
seorang Melayu Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanahyang sepatutnya hendaklah
menyerahkan satu permintaan dalam Borang A di Jadual Pertama berhubung dengan
tanah itu dankemudian hendaklah mengambil tindakan seperti yang ditetapakan
pada seksyen (v).
(viii)
Tiada apa jua fee perlu dikenakan bagi membuat apa-apa peringatan atau
penyampaian apa-apa notis di bawah peruntukan-peruntukan ini.
(ix)
Mana-mana orang yang dengan sengaja gagal mematuhi
peruntukan-peruntukan sesuatu notis yang
telah diserahsampaikan sendiri kepadanya di bawah seksyen kecil (iv) dan(v)
hendaklah dikenakan denda sebanyak seratus ringgit.
HURAIAN 6
Membuat Peringatan
(memorial).
Seksyen
ini memberi kuasa kepada Pentadbir Tanah Daerah untuk mengemukakan kepada
Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanahyang sepatutnya satu permintaan dalam Borang A pada Jadual Pertama
meminta beliau membuat satu peringatan (memorial) untuk diendorskan ke atas
dokumen hakmilik daftar bagi tiap-tiap tanah milik yang termasuk ke dalam satu
Rizab Melayu yang diistiharkan samada di bawah Enakmen Rizab Melayu 1913 atau
pun Enakmen Rizab Melayu 1933.
Permintaan
itu hendaklah dibuat dalam empat keadaan:
(a)
sebaik-baik
saja tanah milik litu termasuk ke dalam satu Rizab Melayu yang baru
diistiharkan oleh Menteri Besar di bawah Seksyen 3:
(b)
dengan
pendaftaran mana-mana dokumen hakmilik baru ke atas mana-mana tanah yang telah
termasuk ke dalam satu Rizab Melayu yang diistiharkan di bawah Enakmen ini atau
Enakmen Rizab Melayu 1913.
(c)
pada
bila-bila masa saja Pentadbir Tanah Daerah menyedari bahawa mana-mana tanah
yang termasuk ke dalam satu Rizab Melayu belum lagi ditulis dengan perkataan
‘Rizab Melayu’ di atas mana-mana
bahagian permukaan dokumen hakmiliknya seperti yang di peruntukan oleh seksyen
12, Enakmen Rizab Melayu 1913 atau memorial di bawah seksyen ini belum lagi
diendorskan.
(d)
Tanah atau
syer yang tidak dipecahkan ke atas tanah kepunyaan bukan Melayu yang terdapat
di kawasan satu Rizab Melayu dipindahmilikkan kepada orang Melayu.
Walau
bagaimana pun terdapat satu pengecualian di mana peringatan di bawah seksyen
ini tidak boleh dibuat iaitu bagi mana-mana tanah milik di mana:
(a) tuan punya tunggalnya bukannya seorang Melayu,
atau
(b) tidak seorang jua pun daripada
tuanpunya-tuanpunya bersamanya (co-proprietors) orang Melayu.
Dengan
lain perkataan tanah milik yang dipunyai oleh bukan Melayu, tetapi sekiranya
ada saja di antara tuanpunya-tuanpunya bersama itu terdiri daripada seorang
atau lebih orang Melayu maka peringatan adalah wajib.
Membuat memorial di
atas dokumen hakmilik keluaran.
Setelah
peringatan diendorskan ke atas dokumen hakmilik daftar, Pendaftar Hakmilik atau
Pentadbir Tanahyang sepatutnya hendaklah menghantar satu notis dalam Borang B di Jadual Pertama
meminta tuanpunyanya menyerahkan dokkumen hakmilik keluaran bagi tanah
berkenaan untuk diendorskan peringatan yang serupa. Tiada apa jua fee dikenakan
bagi penghantaran notis ini dan mana-mana tuan tanah yang tidak mengindahkan
kehendak notis litu hendaklah dikenakan denda tidak lebih daripada seratus
ringgit.
Peringatan
ini adalah perlu kerana dengannya mana-mana tanah milik yang termasuk ke dalam
satu Rizab Melayu akan menjadi tanah pegangan Melayu (selain daripada
pengecualian yang dinyatakan pada seksyen 6 ini) dan tanah pegangan Melayu
sahaja yang terikat dengan sekatan-sekatan yang dinyatakan pada seksyen-seksyen
8 hingga 19 Enakmen ini.
Tanpa
peringatan ini urusan-urusan (dealing) dengan bukan Melayu adalah dibolehkan
sekali pun tanah ini termasuk ke dalam satu Rizab Melayu yang diistiharkan
dengan sempurna di bawah Enakmen Rizab Melayu 1913. Tetapi jika tanah itu
termasuk ke dalam satu Rizab Melayu yang
diistiharkan di bawah Enakmen Rizab Melayu 1913 dan pelupusannya di buat semasa
Enakmen Rizab Melayu 1913 ini berkuatkuasa, iaitu sehingga 14hb. Disember 1913,
maka tanah milik itu secara otomatis menjadi tanah pegangan Melayu.
Kedudukan tanah bukan Melayu dalam kawasan Rizab Melayu.
Berhubung
dengan tanah milik yang dipunyai oleh orang-orang bukan Melayu yang
dikecualikan di bawah Seksyen 6(vi) itu, urusan-urusan dengan bukan Melayu dibolehkan tetapi apabila tanah itu dipindahmilik kepada orang Melayu
maka urusan dengan bukan Melayu sudah tidak dibolehkan lagi (dengan syarat
seksyen 6(vii) dikuatkuasakan oleh Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanahyang
sepatutnya) kerana tanah itu sudah menjadi pegangan Melayu secara
mutlak.14
Bagi
tanah milik yang terdapat orang Melayu sebagai salah seorang daripada
tuanpunya-tuanpunya bersamanya maka tanah itu juga akan menjadi pegangan Melayu
iaitu sesudah memorial diendoskan ke atas dokumen hakmiliknya tetapi kuatkuasa
pegangan Melayu itu hanya melibatkan syer yang dipegang oleh orang Melayu itu
sahaja. Syer-syer yang tidak dipecahkan
yang didaftarkan atas nama bukan Melayu itu masih boleh diurusniagakan dengan
bukan Melayu, sehinggalah orang Melayu membeli syer bukan Melayu itu barulah
ianya tidak boleh dijualkan semula kepada bukan Melayu kerana seluruh
tanah itu sudah menjadi tanah pegangan
Melayu secara mutlak.
(i)
Dengan tersiarnya di dalam Warta bagi mana-mana pemberitahuan berhubung
dengan pembatalan pengistiharan di mana sesuatu tanah itu telah diistiharkan
sebagai satu Rizab Melayu, Pemungut daerah di mana tanah itu terletak hendaklah
mengemukakan kepada Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanahyang sepatutnya satu
permintaan dalam Borang C di Jadual Pertama yang mengandungi satu senarai
kesemua tanah milik yang terlibat dengan pembatalan itu dan meminta beliau
membuat peringatan-peringatan di atas daftar-daftar hakmiliknya serta
membatalkan peringatan-peeringatan yang telah dibuat di bawah seksyen 6.
(ii)
Dengan penyerahan satu permintaan dalam Borang C di Jadual Pertama Pendaftar
Hakmilik atau Pentadbir Tanahyang sepatutnya hendaklah membuat satu peringatan
darinya ke atas tiap-taip dokumen hakmilik daftar yang dimasukkan ke dalamnya.
(iii)
Bila mana-mana peringatan telah dibuat
ke atas dokumen hakmilik daftar bagi mana-mana tanah di bawah
peruntukan-peruntukan seksyen kecil (ii)
Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanahyang sepatutnya hendaklah dengan notis
dalam Borang B di Jadual Pertama meminta tuan punya tanah-tanah itu atau sesiapa saja yang menyimpan dokumen
hakmilik keluaran bagi tanah itu menyerahkannya dan selepas penyerahan itu
hendaklah membuat peringatan yang serupa ke atas dokumen hakmilik keluaran itu
seperti yang telah dibuatnya ke atas dokumen hakmilik daftar.
(iv)
Tiada apa jua fee perlu dikenakan bagi membuat apa-apa peringatan atau
penyampaian apa-apa notis di bawah peruntukan-peruntukan seksyen ini.
(v)
Mana-mana orang yang dengan sengaja gagal mematuhi peruntukan-peruntukan
sesuatu notis yang telah diserahsampaikan setelah disabitkan kesalahannya di
kenakan denda tidak lebih daripada seratus ringgit.
Jika
berlaku pembatalan pengistiharan ke atas mana-mana tanah yang telah
diistiharkan sebagai Rizab Melayu maka
satu peringatan mengenainya hendaklah dibuat ke atas kedua-dua dokumen hakmilik
daftar dan keluaran bagi tanah itu serta membatalkan peringatan yang dibuat di
bawah seksyen 6 Enakmen ini atau memotong perkataan ‘Rizab Melayu’ yang ditulis
di bawah seksyen 12 Enakmen Rizab Melayu 1913. Dengan ini tanah-tanah berkenaan
tidak lagi menjadi tanah pegangan Melayu.
Pada
seksyen 6 (ix) dan seksyen 6A ceraian (v) ada dinyatakan mengenai notis iaitu
mana-mana orang yang dengan sengaja tidak mematuhi kehendak sesuatu notis itu
iaitu menyerahkan geran tanah atau dokumen hakmilik keluaran (yang sepatutnya
berada di dalam simpanan mereka selaku tuanpunya tanah) kepada Pendaftar
Hakmilik atau Pentadbir Tanahyang sepatutnya, hendaklah diambil tindakan bagi
di bawa ke Mahkamah, dan setelah disabitkan kesalahannya, dikenakan denda tidak
lebih daripada RM100.00.
Kedudukan
Rizab Melayu yang pengistiharannya dibatalkan ini juga perlu ditanda di atas
syit litho Pejabat Tanah / Ukur. Oleh itu kawsan yang terlibat juga perlu
diukur. Proses pengukuran adalah sama dengan yang telah disebutkan di bawah
tafsiran seksyen 3.
Notis-notis
ini dendaklah disampaikan mengikut tatacara yang dinyatakan pada seksyen 431
dan 432 Kanun Tanah Negara, 1965.
Tiada apa jua tanah kerajaan yang termasuk ke
dalam satu Rizab Melayu boleh dijual, dipajak atau dilupuskan dengan cara lain
kepada mana-mana orang yang bukan Melayu :
“ Dengan
syarat Raja Dalam Majlis Mesyuarat Kerajaan
boleh memberi milik tanah Kerajaan yang termasuk ke dalam satu Rizab
Melayu kepada mana-mana pertubuhan, perbadanan atau syarikat yang dipertetapkan
di dalam Jadual Ketiga, di mana Raja Dalam Majlis Mesyuarat Kerajaan Negeri boleh, dengan perintah yang
diterbitkan di dalam Warta, menambah kepada , memotong daripada, atau meminda
dari masa ke semasa.15
Dan disyaratkan selanjutnya bahawa
mana-mana tanah Kerajaan yang telah diberimilik itu hendaklah disifatkan
sebagai pegangan Melayu.16
Seksyen
ini menekankan bahawa mana-mana tanah kerajaan yang termasuk ke dalam satu
Rizab Melayu tidak boleh dijual, dipajak atau dilupuskan dengan cara
lain (seperti pengeluaran Lesen
Tumpangan Sementara, Permit mengeluarkan bahan batu iaitu pasir, tanah merah,
rumput dan sebagainya, dan pajakan untuk melombong) kepada bukan Melayu.
Walau
bagaimana pun di bawah satu proviso, Kerajaan Negeri boleh memberi milik
mana-mana tanah Kerajaan yang termasuk di dalam satu Rizab Melayu (yang
diistiharkan di bawah kedua-dua Enakmen Rizab Melayu 1913 dan 1933) kepada
mana-mana pertubuhan, perbadanan atau syarikat yang ditetapkan dalam Jadual
Ketiga sahaja, tetapi tidak termasuk syarikat atau
syarikat-syarikat kerjasama tertentu yang diluluskan oleh Menteri Besar di
bawah seksyen 17.
Pengecualian
yang diberikan di bawah proviso ini hanya untuk
pemberimilikan sahaja dan tidak lebih daripada itu dan tanah-tanah yang
diberimilik itu hendaklah disifatkan sebagai pegangan Melayu,
walaupun pertubuhan perbadanan atau syarikat itu sendiri tidak boleh disifatkan
sebagai Melayu.
Oleh
kerana pemberimilikan sahaja dibenarkan maka syarikat atau pertubuhan
perbadanan ini didak dibenarkan menerima pajakan, gadaian atau pindahmilik
mana-mana tanah pegangan Melayu daripada sesiapa sahaja samada Melayu atau pun syarikat-syarikat dan pertubuhan perbadanan
yang ditetapkan dalam Jadual Ketiga itu sendiri, malah pindahmilik daripada
syarikat itu kepada dirinya sendiri juga tidak boleh (rujuk konsep pindahmilik
kesemua bahagian di bawah KTN dimana A boleh jual ½ syer kepada B, dan ½ syer
kepada A sendiri).
Walaupun
syarikat atau pertubuhan perbadanan ini tidak boleh menerima
pindahmilik, gadaian atau pajakan bagi mana-mana tanah pegangan Melayu (kerana
mereka tidak disifatkan sebagai Melayu) tetapi mereka boleh memberi pajakan,
atau gadaian serta boleh memindahmilik tanah pegangan Melayu yang
diberimilik kepada mereka di bawah
proviso ini kepada Melayu atau
syarikat yang disifatkan sebagai Melayu sahaja.
Rasionalnya
pemberimilikan tanah-tanah pegangan Melayu kepada syarikat atau pertubuhan
perbadanan yang ditetapkan dalam Jadual Ketiga ini ialah kerana
syarikat-syarikat atau pertubuhan perbadanan itu sendiri diujudkan di antara
lain kerana hendak membantu dan memantapkan iktisad orang-orang Melayu
khususnya. Sehingga kini badan-badan seperti MARA,KPNS, Majlis Ugama, Bank
Islam Malaysia, Bank Bumiputra Malaysia Bhd., Kewangan Bumiputra Bhd. dan
sebagainya itu telah, sedang dan akan memainkan peranan yang aktif membantu
orang-orang Melayu bukan sahaja dalam lapangan ekonomi, malah pelajaran, sosial
dan sebagainya.
Jika
diteliti senarai badan yang ditetapkan dalam Jadual Ketiga bagi kelima-lima
negeri yang berkenaan maka kita dapati ada badan atau syarikat yang tidak ada
kaitan dengan orang Melayu atau tidak mendatangkan apa-apa keuntungan kepada orang Melayu. Sebagai contoh ialah
Syarikat Kerjasama. Ia adalah terlalu umum. Ianya mungkin Syarikat Kerjasama
yang ahli-ahlinya 100% bukan Melayu. Begitu juga dengan ‘Local Education Authorities’,
Housing Trust, building Societies dan lain-lain. Adalah disyorkan
Kerajaan-Kerajaan Negeri masing-masing mengkaji semula senarai yang ditetapkan
dalam Jadual Ketiga ini supaya badan-badan yang tidak memberi faedah kepada
orang Melayu dikeluarkan.
Senarai
yang ditetapkan dalam Jadual Ketiga ini boleh dari masa ke semasa ditambah,
dipotong atau dipinda oleh kerajaan Negeri atau Kerajaan Persekutuan bagi
Wilayah Persekutuan samada atas inisiatif Kerajaan tersebut atau atas
permintaan badan-badan itu sendiri.
(i)
Tertakluk kepada peruntukan-peruntukan seksyen kecil (ii) dan seksyen 16
dan 17, tiada apa jua pegangan Melayu boleh dipindahmilik17, digadai, dipajak atau
dilupuskan dengan cara lain kepada mana-mana orang yang bukannya seorang Melayu
dan tiada apa jua memorendum pindahmilik, gadaian atau pajakan yang
bertentangan dengan seksyen ini layak untuk perdaftaran di mana-mana Pejabat Tanah atau Pejabat Pendaftaran
Hakmilik.
(ii)
Jika mana-mana tanah yang termasuk kedalam satu Rizab Melayu dipecah
bahagi dan hakmilik-hakmilik yang dipecah bahagikan itu didaftarkan, sesudah
itu seorang atau lebih tuan punya bagi tanah itu adalah orang-orang Melayu dan
seorang atau lebih tuanpunya bagi tanah
itu bukannya orang-orang Melayu dan kesemuanya diserahkan serentak kepada
Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanahyang sepatutnya pindahmilik-pindahmilik
bersilang18 bagi hakmilik-hakmilik yang
di pecahbahagi itu bolehlah didaftarkan oleh Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir
Tanahyang sepatutnya itu, walau apa pun jua yang terkandung di dalam seksyen
kecil (i).
Seksyen
ini menyatakan bahawa mana-mana tanah
pegangan Melayu tidak boleh dipindah milik, digadai, dipajak atau dilupuskan
dengan cara lain kepada bukan Melayu melainkan ianya dibuat di bawah kuatkuasa
seksyen 8 ceraian (ii), seksyen 16 dan
17.
Dibawah
ceraian (ii), sekiranya sekeping tanah milik dil bawah pegangan Melayu dimiliki
bersama oleh orang-orang Melayu dan bukan Melayu dan tanahitu
dipecahbahagikan (subdivide) maka nama-nama Melayu dan bukan Melayu itu akan
didaftarkan sebagai tuanpunya bersama di atas tiap-tiap dokumen hakmilik yang
diperolehi hasil daripada pecah bahagian itu. Untuk membolehkan tiap-tiap
tuanpunya itu memiliki dokumen hakmilik yang berasingan yang di daftarkan di
atas nama mereka masing-masing maka pindahmilik bersilang adalah dibenarkan dan
boleh didaftarkan oleh Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanahyang sepatutnya dengan syarat kesemua memorandum pindahmiliknya diserahkan
serentak. Sekiranya tidak diserahkan serentak, maka Pendaftar Hakmilik atau
Pentadbir Tanahhendaklah
menolaknya.
Sebagai
ilustrasi lihat gambarajah-gambarajah di bawah:
Gambarajah
I
|
|
Gambarajah
II
|
Lot
123 telah dipecah bahagi kepada dua lot yang berasingan iaitu lot 456 dan
789. oleh kerana A dan B masing-masing mempunyai ½ syer, iaitu 2 hektar, maka
keluasan lot 456 dan 789 ialah 2 hektar setiap satu. Dibawah konsep pecah lot
(sub-division) yang terdapat di dalam Kanun Tanah Negara, 1965 nama-nama A
dan B terpaksa didaftarkan sebagai tuanpunya bersama juga di atas tiap-tiap
dokumen hakmilik yang diperolehi hasil daripada proses pecah bahagi kepada
lot asal itu.
|
Gambarajah
III
|
Gambarajah
III menunjukkan bagaimana proses pindahmilik bersilang itu dilakukan. A yang
mempunyai ½ syer di atas lot 456 memindahmilikkan syernya yang seluas 1
hektar itu kepada B. B yang mempunyai ½ syer di atas lot 789 memindahmilikkan
1 hektar itu kepada A. Pindahmilik ini dibuat dihadapan Pentadbir Tanah
Daerah dengan menggunakan Borang 14A, Kanun Tanah Negara, 1965.
|
Gambarajah
IV
|
Setelah
pindahmilik itu didaftarkan secara rasmi oleh Pendaftar Hakmilik atau
Pentadbir Tanahmaka lot 456 berkeluasan 2 hektar itu dimiliki oleh A, seorang
Melayu dan lot 789 dimiliki oleh B, bukan Melayu.
|
Pindahmilik
bersilang ini boleh diterima dan didaftarkan dengan syarat kedua-dua memorendum
pindahmiliknya diserahkan serentak.
Kedudukan lot 789
Satu
perseoalan timbul, bagaimanakah kedudukan lot ini yang dimiliki sepenuhnya oleh
B seorang bukan Melayu kerana tanah ini terletak di dalam Kawasan Rizab Melayu.
Adakah ia masih menjadi tanah pegangan Melayu sepertimana lot asalnya,
lot 1234?
Jawabnya
tidak, takrif pegangan Melayu di bawah seksyen 2 Enakmen Rizab Melayu 1933 (NMB
Bab 142) menyatakan bahawa tanah itu metilah dipegang oleh orang Melayu
(sebagai tuanpunya atau tuanpunya bersama). Dalam kes ini sudah tidak dipegang
oleh orang Melayu lagi. Oleh itu ia sudah tidak menjadi pegangan Melayu.
Tiap-tiap memorandum pindahmilik, gadaian atau pajakan
bagi satu pegangan Melayu yang telah disempurnakan bagi pihak tuanpunyanya oleh
seorang bukan Melayu yang bermaksud untuk bertindak sebagai wakil kepada
tuanpunya itu adalah tidak sah dan tiada apa jua memorandum pindahmilik,
gadaian atau pajakan itu layak untuk pendaftaran di mana-mana Pejabat Tanah
atau Pejabat Pendaftar Hakmilik.19
Seksyen
ini melarang penyempurnaan (execution) mana-mana suratcara urusan berkaitan
dengan pegangan Melayu oleh mana-mana orang bukan Melayu yang bertindak di
bawah surat
kuasa wakil.
Sehubungan
dengan ini ada baiknya jika di kaitkan sedikit mengenai tatacara pengakusaksian
(attestation) mana-mana suratcara urusan berkenaan dengan tanah pegangan Melayu
kerana jika tidak dipatuhi bukan sahaja penyempurnaan yang di buat oleh bukan
Melayu menerusi suratkuasa wakil bagi pihak orang melayu boleh ditolak, malah
penyempurnaan oleh orang Melayu sendiri akan terpaksa ditolak oleh Pendaftar
Hakmilik atau Pentadbir Tanahyang sepatutnya.
Di
bawah Jadual Kelima KTN, mana-mana penyempurnaan suratcara yang melibatkan
tanah pegangan Melayu yang di buat oleh seorang manusia (a natural person)
hendaklah disempurnakan di hadapan seorang
Pentadbir Tanah Daerah kecuali :
1.
mana-mana
suratcara gadaian bagi mana-mana tanah yang dimaksudkan pada perenggan di atas
disempurnakan oleh orang di bawah surat
kuasa wakil bagi pihak sebuah pertubuhan
perbadanan atau sebuah syarikat, dengan syarat pertubuhan perbadanan atau
syarikat itu dibenarkan mengadi pemegang gadaian (chargee) di bawah Enakmen
Rizab Melayu yang bersesuaian.
2.
mana-mana
suratcara untuk melepaskan gadaian, maka penyempurnaannya bolehlah dibuat di
hadapan bukan Pentadbir Tanah Daerah seperti Peguam dan sebagainya.
Pentadbir
Tanah Daerah yang dimaksudkan bagi tujuan pengakusaksian ini ialah Pentadbir
Tanah Daerah yang berkhidmat di mana-mana Pejabat Tanah di Semenanjung Malaysia
sahaja. Tidak termasuk Pentadbir Tanah Daerah yang berkhidmat di Sabah dan
Sarawak, kerana Pentadbir Tanah Daerah di kedua-dua negeri ini bukanlah
Pentadbir Tanah Daerah yang ditafsirkan di bawah Kanun Tanah Negara, 1965 yang
mana kuatkuasanya hanya di Malaysia Barat sahaja.
Oleh
kerana penyempurnaan tanah pegangan Melayu yang dibuat oleh seorang manusia itu
boleh dibuat di hadapan mana-mana Pentadbir Tanah Daerah maka keraguan mungkin
timbul samada seorang Melayu itu layak atau tidak mengikut Enakmen di
negeri-negeri lain. Oleh itu adalah dinasihatkan supaya Pentadbir Tanah Daerah
dari Selangor, Perak, Negeri Sembilan, Pahang dan Wilayah
Persekutuan mengelakkan diri daripada mengakusaksikan penyempurnaan
suratcara-suratcara berkenaan, kerana ditakuti berlaku kesalahanyang tidak
disengajakan yang tidak diketahui oleh pihak pendaftaran yang sepatutnya bagi
satu-satu Pejabat Pendaftar Hakmilik Daerah itu.
Tiada apa jua lien dengan menyerahsimpan dokumen
hakmilik keluaran sebagai jaminan satu hutang bagi mana-mana pegangan Melayu
layak untuk diujudkan bagi faedah mana-mana orang, dan tiada apa jua kaveat
bagi menyokong lien itu layak untuk
pendaftaran di mana-mana Pejabat Tanah atau Pejabat Pendaftar Hakmilik.
Seksyen
ini melarang Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanahdaripada menerima dan
mendaftarkan lien yang melibatkan tanah pegangan Melayu yang dimasukkan oleh sesiapa saja bagi faedah
mana-mana orang (termasuk Melayu atau syarikat yang disifatkan Melayu)
serta menerima dan mendaftarkan kaveat pemegang lien.
Walau
bagaimana pun larangan ini bukanlah merupakan satu larangan yang mutlak kerana
di bawak seksyen 17, lien boleh dibuat bagi faedah Menteri Besar, mana-mana
syarikat kerjasama yang diluluskan oleh Menteri Besar serta mana-mana orang
atau pertubuhan perbadanan yang disenaraikan dalam Jadual Kedua.
Bagi
syarikat-syarikat kerjasama tertentu yang diluluskan oleh Menteri Besar itu,
Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanahhendaklah meminta pihak syarikat mengemukakan
salinan asal kelulusan rasmi yang diberikan itu sebelum menerima dan
mendaftarkan lien atau kaveat pemegang lien.
Tiada apa jua kaveat selain daripada satu kaveat yang
dirujuk di seksyen terdahulu terhadap hakmilik bagi mana-mana pegangan Melayu
boleh didaftarkan di mana-mana Pejabat Tanah atau Pejabat Pendaftar Hakmilik
dalam mana-mana kes dimana pemasuk kaveat atau dalam mana-mana kes pemasuk
kaveat bertindak sebagai ejen, prinsipalnya adalah bukan Melayu, dengan syarat
tiada apa-apa yang terkandung di dalam seksyen ini boleh menghalang pendaftaran
satu kaveat yang telah diserahkan di bawah peruntukan-peruntukan seksyen 230(f)
Kanun Tanah Negara, 1965.21
Seksyen
ini menyekat pemasuk kaveat yang bertindak sebagai ejen di mana prinsipalnya
adalah bukan Melayu. Walau bagaimana pun jika prisipalnya adalah Melayu,
kaveat yang dimasukkan oleh pemasuk kaveat bukan Melayu boleh didaftarkan,
samada kaveat itu kaveat persendirian atau kaveat amanah.
Perhatikan
perkataan prinsipal Melayu digunakan dalam seksyen ini, Melayu di sini
termasuk syarikat-syarikat yang disifatkan sebagai Melayu tetapi tidak termasuk
Menteri Besar, Syarikat-Syarikat Kerjasama yang diluluskan oleh Menteri Besar
atau mana-mana orang atau pertubuhan perbadanan yang disenaraikan dalam Jadual
Kedua atau Ketiga.
Tiada apa jua pegangan Melayu boleh terletakhak kepada
Pegawai Pemegang Harta di atas kebankrapan tuanpunya darinya.
Tiada apa-apa dalam seksyen ini boleh disifatkan
sebagai menyentuh perletakanhak mana-mana pegangan Melayu kepada Pegawai Pemegang
Harta apabila petisyen kebankrapan yang menyebabkan tuanpunya dihukum bankrap
difailkan sebelum bermulanya kuatkuasa Enakmen ini.
Seksyen
ini menyekat perletakanhak pegangan Melayu kepada Pegawai Pemegang Harta
apabila tuanpunya diputuskan bankrap oleh Mahkamah.
Oleh
itu Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanahyang menerima permohonan untuk
pendaftaran daripada Pegawai Pemegang Harta untuk meletakhak tanah pegangan
Melayu kepadanya di bawah seksyen 349 Kanun Tanah Negara, 1965, maka permohonan itu hendaklah ditolak kecuali petisyen
kebankrapan itu difailkan sebelum 15 Dis 1933.
Tiada apa jua pegangan Melayu boleh ditahan (attached)
di dalam menyempurnakan satu dekri atau perintah mana-mana Mahkamah melainkan
guaman atau prosiding yang memungkinkan dekri itu dibuat dimulakan sebelumnya
kuatkuasa Enakmen ini.
Seksyen
ini menyatakan bahawa tiada apa jua pegangan Melayu boleh ditahan di
dalam menyempurnakan dekri (hukuman) atau perintah mana-mana Mahkamah melainkan
prosiding itu dimulakan sebelum 15 Dis. 1933.
Tiap-tiap amanah atau kenyataan amanah, samada amanah
itu dinyatakan, tersirat atau konstruktif,
yang bermaksud untuk diujudkan bagi mana-mana pegangan Melayu oleh
tuanpunyanya untuk kepentingan atau faedah mana-mana orang bukan Melayu
hendaklah batal dan tidak sah dan hendaklah tidak upaya untuk dikuatkuasakan oleh
mana-mana Mahkamah.
Seksyen
ini memperuntukkan bahawa mana-mana amanah berkenaan dengan pegangan Melayu
adalah batal dan tidak sah dan Mahkamah tidak berkeupayaan untuk
menguatkuasakannya.
Oleh
itu Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanahyang sepatutnya hendaklah
menolah pendaftaran sebagai pemegang
amanah yang diujudkan ke atas tanah pegangan Melayu untuk faedah orang bukan
Melayu.
15.
Sekatan berhubung dengan pemberian probate (grant of probate) dan Surat Kuasa Mentadbir (Letters of Administration).24
Tiada apa jua probate atau pemberian surat warisan yang telah disahkan atau
surat-surat kuasa mentadbir boleh berkuasa meletakkan mana-mana pegangan Melayu
kepada mana-mana wasi atau pentadbir yang bukannya seorang Melayu.
Seksyen
ini menyekat perletakanhak mana-mana pegangan Melayu kepada mana-mana wasi
(pelaksana) atau Pentadbir yang bukannya seorang Melayu di bawah pemberian surat warisan yang telah disahkan dan surat kuasa mentadbir. Oleh itu jika ada
permohonan untuk mendaftarkannya di bawah seksyen 346 KTN yang dikemukakan oleh
wakil diri yang bukannya seorang Melayu berkenaan dengan pegangan Melayu, Pendaftar Hakmilik atau
Pentadbir Tanah hendaklah
menolaknya.
(i)
Tertakluk kepada peruntukan-peruntukan sekyen kecil (ii) jika mana-mana
tanah yang termasuk dalam satu Rizab Melayu dibebankan, tanah itu boleh dijual
di atas permintaan pemegang bebanan di bawah peruntukan mana-mana
undang-undang yang berkuatkuasa pada
masa itu.
(ii)
Tiada apa jua tanah itu boleh dijual kepada mana-mana orang yang
bukannya seorang Melayu jika pada tarikh pendaftaran bebanan itu tuanpunya
tunggal atau tiap-tiap tuanpunya bersama bagi tanah itu adalah seorang Melayu
dan
(a)
tanah itu pada tarikh dimasukkan ke dalam satu Rizab Melayu yang
diistiharkan dan diwartakan dengan sempurna sebelum bermulanya kuatkuasa
Enakmen ini, atau
(b)
tanah itu pada tarikh dimasukkan ke dalam satu Rizab Melayu yang
diistiharkan dan diwartakan dengan sempurna selepas bermulanya kuatkuasa
Enakmen ini dan kepentingan tuanpunya tunggal litu atau tiap-taip tuanpunya
bersama itu mengikut kes yang berkenaan, adalah satu pegangan Melayu mengikut
pengertian perenggan (a) kepada seksyen (2).
(iii)
Didalam seksyen ini satu ‘bebanan’ termasuk satu gadaian, satu kaveat
bagi menyokong satu lien dengan menyerahsimpankan dokumen hakmilik, satu
penahanan di dalam menyempurnakan satu dekri atau lain-lain perintah Mahkamah
dan satu penahanan sebelum penghakiman dan seorang ‘pemegang bebanan’ termasuk
seorang pemegang gadaian, pemasuk kaveat yang menyebabkan kaveat itu
didaftarkan, seorang pemiutang yang menahan dan seorang plaintif yang telah
mendapat satu penahanan sebelum penghakiman.
Seksyen ini bermaksud bahawa
mana-mana tanah (samada tanah itu dipunyai oleh Melayu atau bukan Melayu) yang
termasuk dalam satu Rizab Melayu (yang diistiharkan samada dibawah Enakmen
Rizab Melayu 1913 atau 1933) boleh dibebankan kepada :
(i)
orang Melayu,
(ii)
syarikat
yang disifatkan sebagai Melayu,
(iii)
syarikat-syarikat
kerjasama tertentu yang diluluskan oleh Menteri Besar,
(iv)
badan-badan
yang disenaraikan dalam Jadual Kedua, dan
(v)
Perbadanan
Menteri Besar.
dengan cara
mendaftarkannya sebagai:
(i)
satu
gadaian,
(ii)
satu kaveat
pemegang lien,
(iii)
satu
penahanan di dalam menyempuranakan dekri
atau lain-lain perintah Mahkamah (an attachment in execution of a decree or
other order of Court), dan
(iv)
satu
penahanan sebelum penghakiman (an attachment before judgement).
dan atas
sebab-sebab tertentu pemegang bebanannya (encumbrancer) iaitu:
(i)
seorang
pemegang gadaian (chargee),
(ii)
seorang
pemasuk kaveat (kaveat pemegang lien sahaja),
(iii)
seorang
pemiutang yang menahan (an attaching creditor), dan
(iv)
seorang
pendakwa (plaintif) yang telah mendapat satu penahanan (attachment) sebelum
penghakiman
boleh
meminta samada kepada pihak Mahkamah di bawah seksyen 259 KTN atau kepada
Pentadbir Tanah Daerah di bawah seksyen 265 KTN menjual tanah itu secara lelongan
awam.
Walau
bagaimana pun tanah berkenaan tidak boleh dijual kepada orang bukan Melayu
sekiranya pada tarikh pendaftaran bebanan tanah itu dipunyai oleh oranga
Melayu keseluruhannya dan taha itu telah menjadi pegangan Melayu.
Oleh
itu Pentadbir Tanah Daerah atau Mahkamah
di akhir penyiasatannya hendaklah mengeluarkan perintah supaya tanah itu dijual
kepada orang Melayu atau syarikat yang disifatkan sebagai Melayu sahaja.
Sekiranya
pada tarikh pendaftaran bebanan itu tanah yang termasuk dalam satu Rizab Melayu
ini dipunyai oleh orang bukan Melayu keseluruhannya, maka ianya boleh dijual
samada kepada orang Melayu atau bukan Melayu. Juka pada hari lelongan awam itu
tanah tersebut dibeli oleh orang Melayu perseorangan atau berkongsi dengan
bukan Melayu, maka Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanahhendaklah mengambil
tindakan serta merta di bawah seksyen 6 supaya hakmiliknya diendoskan sebagai
pegangan Melayu.
Perhatikan
bahawa satu daripada bebanan-bebanan yang disenaraikan itu ialah kaveat
pemegang lien. Seksyen 10 menyatakan
bahawa kaveat pemegang lien tidak boleh diujudkan oleh mana-mana orang. Orang
mengikut Akta Tafsiran 1967 termasuk badan-badan atau syarikat-syarikat.
Oleh
itu perlu diingatkan bahawa Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanahboleh
mendaftarkan kaveat pemegang lien yang
dibuat oleh syarikat kerjasama yang
diluluskan oleh Menteri Besar atau badan-badan yang disenaraikan dalam Jadual
Kedua, tetapi mana-mana kaveat pemegang lien
yang dibuat oleh mana-mana orang perseorangan samada Melayu atau bukan
Melayu, hendaklah ditolak mengikut seksyen 10 Enakmen ini.
(i)
Walau apa pun yang terkandung dalam mana-mana peruntukan di dalam
Enakmen ini tuanpunya tanah bagi
mana-mana pegangan Melayu boleh
(a)
menggadaikan pegangan itu kepada
Menteri Besar26 atau mana-mana Syarikat
Kerjasama yang berdaftar dengan Enakmen
Syarikat Kerjasama27 dan diluluskan oleh Menteri Besar samada
secara am atau untuk tujuan-tujuan kes tertentu atau kepada mana-mana orang
yang ditetapkan dalam Jadual Kedua, dan boleh untuk faedah Menteri Besar atau
mana-mana Syarikat Kerjasama itu atau mana-mana
orang yang ditetapkan itu mengujudkan tertakluk kepada peruntukan-peruntukan
seksyen 134 Kanun Tanah Negara, 1965,28 satu lien dengan menyerahsimpankan dokumen hakmilik
keluaran bagi pegangan itu, atau
(b)
memajakkan pegangan itu kepada Menteri Besar.
(ii)
Raja Negeri Dalam Mesyuarat boleh dari masa ke semasa melalui perintah
yang disiarkan didalam Warta menambah kepada,
memotong daripada atau meminda Jadual Kedua. (Bagi Selangor kuasa telah
diwakilkan kepada MB- SLPU 48/27-08-1987)
Walaupun
seksyen 8 melarang tanah pegangan Melayu digadai atau dipajakkan kepada
mana-mana orang yang bukan Melayu dan seksyen 10 melarang diujudkan lien bagi
faedah mana-mana orang, namum seksyen ini membolehkan tanah pegangan Melayu
digadaikan kepada:
(a)
Menteri
Besar,
(b)
Syarikat-Syarikat
Kerjasama tertentu yang diluluskan oleh
Menteri Besar, dan
(c)
Mana-mana
orang yang ditetapkan dalam Jadual Kedua,
dan untuk faedah
ketiga-tiga kategori orang di atas, lien dan kaveat pemegang lien boleh diterima dan didaftarkan oleh Pendaftar
Hakmilik atau Pentadbir Tanah.
Tanah pegangan Melayu boleh
dipajakkan kepada Perbadanan Menteri Besar dan Syarikat Melayu. Menteri Besar
yang dimaksudkan boleh menerima gadaian atau pajakan itu adalah Perbadanan
Menteri Besar. Negeri Pahang dan Selangor tidak mempunyai Perbadanan Menteri Besar.
Manakala Menteri Besar yang yang
terdapat pada ayat “Syarikat Kerjasama
yang diluluskan oleh Menteri Besar” ialah Menteri Besar bagi
negeri-negeri berkenaan.
Syarikat Kerjasama yang diluluskan oleh Menteri Besar itu
mungkin dianggotai 100% oleh orang Melayu atau bukan Melayu atau campuran
Melayu dan bukan Melayu. Menteri Besar akan menggunakan budibicara dan
pertimbangannya serta menimbang nasihat dan perakuan yang diberikan oleh
Pentadbir Tanah Daerah, Pengarah Tanah dan Galian atau Penasihat Undang-Undang
Negeri.
Jika pegangan Melayu yang digadaikan
kepada Syarikat Kerjasama ini terpaksa
di lelong, maka Pentadbir Tanah Daerah hendaklah memerintahkan supaya ianya
dijual kepada Melayu atau syarikat yang disifatkan sebagai Melayu sahaja.
Bilamana sesuatu tanah atau mana-mana syer yang tidak
dipecahkan di atas tanah yang termasuk ke dalam satu Rizab Melayu
dipindahmilikkan kepada Pemegang Amanah Raya
selaku pemegang amanah bagi seorang Melayu atau mana-mana
penurunanmilikan (tranmission) bagi mana-mana pegangan Melayu kepada Pemegang
Amanah Raya atau kepada Pegawai Pemegang
Harta sebagai wakil kepada seorang Melayu diserahkan untuk pendaftaran kepada
mana-mana Pendaftar Hakmilik atau Pentadbir Tanah, pindahmilik atau
penurunanmilik itu bolehlah didaftarkan dan berkaitan dengan tanah atau
pegangan Melayu itu Pemegang Amanah Raya atau Pegawai Pemegang Harta , mengikut
kes yang berkenaan, hendaklah disifatkan sebagai seorang Melayu.
Dibawah
seksyen ini mana-mana tanah atau mana-mana syer yang tidak dipecahkan (termasuk
yang dimiliki oleh bukan Melayu) yang termasuk kedalam mana-mana satu Rizab
Melayu boleh dipindahmilik kepada Pemegang Amanah Raya (PAR) sebagai pemegang
amanah untuk orang Melayu.
Kalau
tanah atau mana-mana syer yang tidak pecahkan itu didaftarkan atas nama bukan
Melayu sebelum dipindahmilik kepada PAR sebagai pemegang amanah untuk orang
Melayu maka selepas pindahmilik itu didaftarkan Pendaftar Hakmilik atau
Pentadbir Tanah hendaklah dengan serta-merta mengambil tindakan di bawah
seksyen 6 bagi membolehkan menjadi tanah
pegangan Melayu.
Seksyen
ini juga membenarkan penurunanmilikan (transmission) mana-mana pegangan Melayu
kepada Pemegang Amanah Raya atau Pegawai Pemegang Harta sebagai sebagai wakil
orang Melayu. Kedua-dua Pemegang Amanah Raya dan Pegawai Pemegang Harta hendaklah disifatkan sebagai Melayu.
(i)
Kesemua urusan atau apa saja pelupusan dan kesemua percubaan untuk
mengurus atau melupuskan mana-mana pegangan Melayu yang bertentangan dengan
peruntukan-peruntukan Enakmen ini adalah batal dan tidak sah dan tiada apa jua
cukai yang telah dibayar berhubung dengan urusan atau percubaan itu boleh
dituntut kembali dari mana-mana Mahkamah.
(ii)
Tiada apajua tindakan kerana kemungkiran kontrak boleh diambil berhubung
dengan mana-mana urusan atau pelupusan atau percubaan untuk berurusan atau
melupuskan mana-mana pegangan Melayu yang bertentangan dengan
peruntukan-peruntukan Enakmen ini.29
Seksyen
ini melarang apa saja urusan atau pelupusan atau percubaan untuk
menguruskan atau melupuskan pegangan Melayu kepada bukan Melayu dan tiada apa
jua tindakan kerana kemungkiran kontrak boleh di bawa ke Mahkamah.
Di
antara cara yang biasa dilakukkan ialah membuat perjanjian atau suratkuasa
wakil. Dalam kes Idris lawan Ng Ah Seng30 Mahkamah telah memutuskan bahawa Suratkuasa Wakil yang ada kaitan
dengan hak dan kepentingan keatas tanah Rizab Melayu boleh dibatalkan di
bawah seksyen 8(ii) Enakmen Rizab Melayu
1913 dan bahawa perjanjian yang telah ditandatangani itu adalah bertentangan
dengan seksyen 8(i). Diputuskan selanjutnya bahawa keseluruhan transaksi yang
dibuat melalui Suratkuasa Wakil dan perjanjian adalah satu percubaan untuk
mengelak peruntukan-peruntukan Enakmen Rizab Melayu 1913, dan oleh itu adalah
batal dan tidak sah dibawah seksyen 13 (seksyen 13 Enakmen Rizab Melayu
1913 bersamaan dengan seksyen 19 Enakmen Rizab Melayu 1933).
Dalam
kes Sakinan lawan Kua Teong How31, Mahkamah telah memutuskan bahawa Suratkuasa Wakil yang telah
disempurnakan (executed) oleh penggadai bagi faedah pemegang gadai bukan Melayu
adalah batal dan tidak sah dan defendan yang memasuki tanah yang digadaikan itu
untuk tujuan memilikinya dianggap sebagai penceroboh (tresspasser).
Jika apa-apa keraguan timbul samada seseorang itu
Melayu di dalam lingkungn pengertian Enakmen ini atau cara perlaksanaannya atau
cara mana peruntukan-peruntukan ditafsir atau dilaksanakan secara berkesan atau
sebaliknya, di dalam hubungan itu keraguan-keraguan itu hendaklah dirujuk
kepada Raja Negeri dalam Mesyuarat melalui Menteri Besar32 untuk dibuat
keputusan, dan tiap-tiap keputusan itu adalah muktamad dan tidak boleh
dipersoalkan atau dikaji semula oleh mana-mana Mahkamah.
Anak
yang dilahirkan hasil daripada perkahwinan seorang Melayu dengan seorang
bukan Melayu adalah Melayu. Jika berlaku perceraian, bukan Melayu ini balik
ke negeri asalnya misalnya India ,
dan di ikuti oleh anaknya itu. Anaknya ini dibesarkan dalam suasana masyarakat India tetapi kemudiannya berulang-alik di antara
Malaysia dan India .
Semasa di India beliau menggunakan bahasa Tamil tetapi semasa di Malalysia menggunakan
bahasa Malaysia .
Beliau masih berugama Islam. Bagi maksud Enakmen Rizab Melayu, adakah
anak ini dikira sebagai Melayu atau tidak. Jika keraguan ini timbul, maka ianya
hendaklah dirujuk kepada Raja Negeri
dalam Mesyuarat melalui Menteri Besar
untuk keputusan muktamad dan tidak boleh dipersoal atau dikaji semula
oleh Mahkamah.
Persoalannya benarkah keraguan seperti di atas tidak boleh dibawa ke Mahkamah? Dalam
kes Hanisah lawan Tuan Mat,33 satu persoalan dibangkitkan di Mahkamah untuk
menentukan samada seorang kanak-kanak perempuan cina yang dilahirkan di
Singapura dan kemudiannya diambil oleh satu keluarga Melayu Kelantan sebagai
anak angkat sebaik sahaja anak ini di lahirkan. Kanak-kanak ini dipelihara dan
dibesarkan oleh keluarga Melayu Kelantan ini dan diberi nama Hanisah.
Walaupun
Mahkamah Tinggi Kota Bahru pada mulanya telah memutuskan bahawa Hanisah adalah
bukan Melayu, namun Mahkamah Persekutuan kemudianya memutuskan sebaliknya..
Apakah
akan terjadi jika Hanisah tidak membawa ke Mahkamah?
Dengan
ini jelaslah bahawa walaupun seksyen 20 ini dengan jelah menyatakan keputusan
yang dibuat oleh Raja Negeri dalam Mesyuarat dikira muktamad dan tidak boleh dibawa
ke Mahkamah, tetapi sebenarnya untuk keadilan, ianya masih boleh dibawa ke Mahkamah seperti yang dibuktikan
dalam kes Hanisah lawan Tuan Mat.
Jika dalam mana-mana kes timbul apa-apa perselisihan
di antara peruntukan-peruntukan Enakmen ini dan peruntukan-peruntukan Kanun
Tanah, atau Kanun Acara Sivil, atau Enakmen Suratkuasa Wakil,
peruntukan-peruntukan Enakmen hendaklah mengatasi segala-galanya.
Enakmen ini hanya
boleh mengatasi peruntukan-peruntukan 3 Undang-Undang ini sahaja, iaitu:
a) Kanun Tanah Negara, 1965,
b) Kanun Acara Sivil (Pemansuhan) Ordinan 1957,
dan
c) Ordinan Suratkuasa Wakil, 1949.
CAPAIAN DALAM TALIAN.COM
CAPAIAN DALAM TALIAN.COM
A. TAJUK KURSUS
YANG DI TAWARKAN
1. PENGENALAN KEPADA KTN
2. SISTEM PERUNDANGAN MALAYSIA
3. KUASA MENANGKAP DAN MENAHAN MENGIKUT KTN DAN CPC
4. PROSEDUR TANGKAPAN DAN PENAHANAN
5. LAPORAN POLIS DAN FIR
6. PENGURUSAN BARANG KES
7. INTIPATI KESALAHAN MENGIKUT SEKSEN 425
8. INTIPATI KESAHAN MENGIKUT SEKSEN 426
9. PERAMPASAN DAN LUCUT HAK BARANG KES
10. KUASA MENYIASAT DAN KTN DAN CPC
11. KAEDAH MERAKAM PERCAKAPAN
12. MENGURUSKAN OKT DARI AWAL HINGGA AKHIR
13. PENYEDIAN KERTAS SIASATAN
14. PENYEDIAAN FAKTA KES DAN PERTUDUHAN
15.RUJUKAN KES KEPADA TPR
16. PENDAFTARAN KES DAN BORANG-BORANG MAHKAMAH
17. AKTA KETERANGAN
18. TUGAS DAN PERANAN PEGAWAI PENDAKWA
19. TEKNIK BERHUJAH
20. PENGHUKUMAN.
21. OPERASI MEMUSNAH DAN PELAN KONTIGENSI.
22. PENCEROBOHAN TANAH MILIK DAN MENYELESAIANNYA
23. BONOS - PECEROBOHAN TANAH MILIK DAN PENYELESAIAN
PELAN A, PELAN B, PELAN C, PELAN D, PELAN
E, PELAN F.
AFFIDAVIT DAN KES –KES DULUAN MAHKAMAH
A.
SASARAN PESERTA
1.
PENOLONG PEGAWAI TANAH
2.
PENOLONG PENTADBIR
TANAH
3.
KETUA PENOLONG
PENTADBIR TANAH
4.
PENTADBIR TANAH
5.
PEGAWAI PENYIASAT SPRM
6.
PEGAWAI PENYIASAT PDRM
7.
PELAJAR UNIVERSITI
YANG BERKAITAN
8.
PERUNDING HARTA TANAH
9.
LAIN-LAIN PEGAWAI YANG
DILANTIK DI BAWAH S. 12 KTN
10. LAIN-LAIN YANG BERMINAT DAN PEMILIH TANAH YANG BERMASALAH.
B. JANGKA MASA – HUJUNG MINGGU SABTU DAN
AHAD/RUNDINGAN
C. TEMPAT – TAIPING ATAU DITENTUKAN PEMOHON
D. BAYARAN 1 HARI RM 1000.00.
salam tuan, mohon diberikan alamat email atau no. hp untuk dihubungi. sy mempunyai beberapa persoalan berhubung post ini. sebaliknya, tuan juga blh menghubungi sy di kenneth@unimap.edu.my atau melalui hp 0126011974. segala kerjasama dihargai dan sebarang kesulitan dikesali. PM Ir. Dr. Kenneth.
ReplyDeleteboleh tak..tanah berstatus perindustrian atau bangunan di istiharkn rizab melayu..boleh email jawapan kepada saya tak..iwanaccaAtgmaildotcom
ReplyDeleteboleh email saya tak jyeusoffe@gmail.com?
ReplyDeletesaya ada beberapa soalan.terima kasih.
Saya x jumpa dalam ni berapa sepatutnya jumlah luas yg perlu kerajaan negeri sediakan untuk rizab melayu. Mungkin dalam bentuk peratus
ReplyDelete